Η ανάρτηση γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του δημοσιογράφου Χρήστου Μαχαίρα
Πόσοαπέχει η Λευκωσία από την Αθήνα; Αρκετά για να μην πανικοβληθούμε, λίγο για να εφησυχάσουμε…
Το χθεσινό «όχι» της κυπριακής Βουλής, αφορά -προφανώς και κυρίως- την επόμενη μέρα της Κύπρου, τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αντοχές της, τη θέση της ως μέλους της ευρωζώνης. Οι συνέπειες της απόρριψης της απόφασης του eurogroup, την ώρα που γράφονται τουλάχιστον αυτές οι γραμμές, δεν μπορούν να προεξοφληθούν. Δεδομένου, ωστόσο, ότι η κυπριακή κρίση «ελληνοποιείται» κατά τα ειωθότα και αντιμετωπίζεται από τις πολιτικές δυνάμεις ως μέρος της εγχώριας αντιπαράθεσης, ορισμένες αρχικές σκέψεις μπορούν να διατυπωθούν.
Το ερώτημα που από χθες το βράδυ ζητεί απάντηση, είναι ποιες αντανακλάσεις μπορεί να έχει το κυπριακό «όχι» στην Ελλάδα και αν αυτό ενδέχεται να επηρεάσει ισορροπίες και συσχετισμούς. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μόνο μία… Αν η χθεσινοβραδυνή απόφαση συνοδευτεί από μία συνολική υποχώρηση της κυπριακής δημοκρατίας, αν συνδυαστεί δηλαδή με το τέλος του μοντέλου που σφράγισε την οικονομία του νησιού και με τον τυπικό ή ουσιαστικό εξοστρακισμό της Κύπρου από την ευρωζώνη, το σενάριο του «άλλου δρόμου» από αυτόν που έχει επιλεγεί, προφανώς θολώνει. Στην περίπτωση αυτή, η ελληνική κυβέρνηση δικαιούται να επιμείνει στις επιλογές που έχουν χαραχθεί και να υποστηρίζει ότι το μόνο που επιτρέπουν τα υπάρχοντα περιθώρια, είναι επαναδιαπραγματεύσεις εντός πλαισίου.
Αντιθέτως, αν η Κύπρος καταφέρει να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό, διαπραγματευόμενη το μέλλον της, ή εξασφαλίζοντας κονδύλια από άλλες πηγές, σενάριο που επί του παρόντος δεν φαίνεται να συγκεντρώνει πιθανότητες επαλήθευσης, θα ενισχύσει με όπλα και νέα επιχειρήματα το στρατόπεδο των πολιτικών δυνάμεων που επενδύουν στο τέλος των μνημονίων.
Το μόνο βέβαιο πολιτικό αποτέλεσμα -και αυτό δυστυχώς επέρχεται άνευ προϋποθέσεων και σεναρίων- είναι ότι η συνολική εξέλιξη δείχνει να ενισχύει μια ρωμαλέα τάση ευρωφοβίας, που αποκτά πλέον βάσεις και εξαιρετικά υπολογίσιμες διαστάσεις όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο.
Η διαχείριση της κυπριακής κρίσης από τη Γερμανία και τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, δεν απειλεί μόνο τις προοπτικές του νησιού. Απειλεί την ίδια την ευρωπαϊκή ιδέα…
Αφήστε μια απάντηση