Ιταλία: Η πρώτη παρτίδα σκληρού πόκερ μόλις ξεκίνησε

Oι τρεις εκδοχές κυβερνητικών συνασπισμών στην Ιταλία, αυτήν τη στιγμή, έχουν ως εξής:

– ο Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι επιδιώκει κυβέρνηση «αλλαγής», κάνει άνοιγμα στον Γκρίλο και εμφανίζεται αρνητικός σε συνεργασία με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι

– ο Μπερλουσκόνι καλεί τον Μπερσάνι σε συνεργασία, «για το καλό της Ιταλίας», απορρίπτει όμως τον ηττημένο τεχνοκράτη Μόντι

– ο Μπέπε Γκρίλο εμφανίζεται «συζητήσιμος», αλλά με επιφυλάξεις.

Παρότι τα κόμματα δείχνουν να τηρούν στάση αναμονής μέχρι να κινηθούν οι θεσμικές διαδικασίες, το σκληρό πόκερ μέσα στο μετεκλογικό χάος έχει ξεκινήσει και τα πράγματα είναι ρευστά.

Γελοιογραφία με τον Μπέπε Γκρίλο στο επίκεντρο

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων κυριαρχεί με σημαντική διαφορά το PD του Μπερσάνι, κάτι που σημαίνει πως κυβέρνηση χωρίς αυτόν δεν σχηματίζεται. Στη Γερουσία, όμως, οι έδρες του Μπερσάνι δεν φθάνουν – ακόμη και μαζί με αυτές του Μόντι – για να έχει την πλειοψηφία και θα πρέπει, αν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση, να «παίξει» με τις έδρες του Μπερλουσκόνι ή του Γκρίλο, έχοντας κάποια περιθώρια να «θυσιάσει» την πιο τεχνοκρατική λογική του Μόντι.

Η πρόκληση να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας είναι μεγάλη και έχει σημαντικό βαθμό δυσκολίας. Οι πολιτικοί αρχηγοί θα έπρεπε να θάψουν τόσο το «τσεκούρι του πολέμου» όσο και τις διαμετρικά αντίθετες προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Η περίοδος αβεβαιότητας που θα έφερνε, όμως, το νέο στήσιμο κάλπης τρομάζει ακόμη περισσότερο τη Ρώμη και τις Βρυξέλλες.

Ο πρόεδρος της Ιταλίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, ο οποίος βρίσκεται σήμερα στη Γερμανία για να συναντηθεί με την Άνγκελα Μέρκελ, δήλωσε «ήρεμος» μετά το αποτέλεσμα, εκφράζοντας την πεποίθησή του πως «η χώρα θα ξεπεράσει αυτήν τη δύσκολη δοκιμασία». Ο πρόεδρος πρέπει, λοιπόν, να είναι φύσει αισιόδοξος χαρακτήρας.

Το κόμμα του Μπερσάνι θέλει υπεύθυνη και κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά ο δεύτερος Μπερλουσκόνι – που αποτελεί το βασικό εμπόδιο στη Γερουσία για την Κεντροαριστερά – κατέβηκε με παντιέρα το… «επιστρέφω φόρους, πουλάω κρατική περιουσία». Ο τρίτος Μπέπε Γκρίλο εμφανίστηκε ως αντίδοτο στο «σάπιο πολιτικό κατεστημένο», με το οποίο, όμως, τώρα καλείται να συνεργαστεί.

Ο μεγάλος συνασπισμός των Μπερσάνι και Μπερλουσκόνι μοιάζει με έναν λευκό γάμο που γίνεται από ανάγκη. Το PD εμφανίζεται να απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο, ενώ ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι, αν και δείχνει «πρόθυμος», απορρίπτει τις πολιτικές που ο Μπερσάνι προτίθεται να ακολουθήσει. Παράλληλα, είναι αμφίβολο το κατά πόσο ο Γκρίλο θα αλλάξει τις θέσεις του, ενώ – ακόμη κι αν το έκανε – κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συμπεριφορά της ομολογουμένως ετερόκλητης γκάμας βουλευτών και γερουσιαστών που εξελέγησαν με τα ψηφοδέλτιά του. Αυτός είναι ένας επιπλέον αστάθμητος παράγοντας που θα ήταν δυνατόν να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις.

Όταν ο Μπερσάνι ρωτήθηκε εάν θα συναντούσε τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, απάντησε ότι, αν χρειαστεί, θα τον συναντήσει στη Βουλή. Η ιταλική Κεντροαριστερά αυτήν τη στιγμή έχει στρέψει ξεκάθαρα το βλέμμα της προς τον ηγέτη του «Κινήματος 5 Αστέρων» – που κατά παραδοχή και του ίδιου του Μπερσάνι συνιστά την πιο καθοριστική πολιτική παράταξη της Ιταλίας. «Τώρα, πια, αυτός είναι που πρέπει να μας πει τι θέλει να κάνει. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του» τόνισε ο Μπερσάνι. «Μας είπαν να πάνε όλοι σπίτι τους. Τώρα είναι και αυτοί εδώ. Ή να πάνε και αυτοί σπίτι τους ή να μας πουν τι θα κάνουν για τη χώρα. Είναι και δική τους χώρα» σημείωσε κλείνοντας.

zougla