Makrakomi.com

Μακρακώμης λόγος

  • Αρχική
  • Τοπικά
    • Τοπικά
    • Τοπικές Εκδηλώσεις
    • «το σπίρτο»
    • Νέα Περιφέρειας
  • Ειδήσεις
    • Πολιτική
    • Οικονομία
    • Κοινωνία
    • Πολιτισμός
    • Ειδήσεις από τον Κόσμο
  • Αθλητισμός
    • Αθλητισμός από την Ελλάδα
    • Αθλητισμός από τον κόσμο
  • Διάφορα
    • Μηχανή του Χρόνου
    • Υγεία
    • Εκδηλώσεις
    • Περιβάλλον
    • Τουρισμός
    • Γεύση
    • Περίεργα
    • Ομορφιά & Μόδα
    • Gossip
    • Πιπεράτα
  • Απόψεις & Γνώμες
  • Αφιερώματα
  • Επικοινωνία

O ΣΥΡΙΖΑ, η μεγαλύτερη μούφα της μεταπολίτευσης…. του Διονύση Χαριτόπουλου

16 Μάι 2016, 17:00 · Αρθρογράφοι · Αφηστε σχολιο

«Ο Πειραιάς σού μαθαίνει τη ζωή όπως ακριβώς είναι: αληθινή, ωμή, σπαρταριστή χωρίς φιοριτούρες». Κάπως έτσι όπως μας μιλά ένα τέκνο του, ο Διονύσης Χαριτόπουλος.

Ο Πειραιάς κυλά στο αίμα του. Σηκώνει ακόμα πυρετό με τον Ολυμπιακό, όπως το 1953 που πρωτομπήκε στο Καραϊσκάκι: «΄Αρρωστος ως το τέλος, Το μόνο μου οπαδιλίκι».  Κι η ζωή του έχει περάσει δια … Πειραιώς και σιδήρου. Τέσσερα χρόνια μετά το «Εκ Πειραιώς» (κι ενώ μεσολάβησαν άλλα 6 βιβλία), ο Διονύσης Χαριτόπουλος επιστρέφει στο μεγάλο λιμάνι με τους «Πειραιώτες» (εκδόσεις Τόπος). Και είναι αυτό το αφήγημα για τον μεταπολεμικό Πειραιά και την πλούσια ανθρωπογεωγραφία του που δίνει την αφορμή της συνομιλίας μας μαζί του. ΄Οχι σλημερα δεν το βρίσκεις στον Πειραιά. ΄Εχοντας λύσει τους λογαριασμόυς του με την πόλη ζει στο βουνό «να πίνω τσίπουρα, να χαζολογάω με τους τσοπάνους και να συναγωνιζόμαστε σε τερατολογίες για γκόμενες, ποδόσφαιρο και πιοτά».

Από εκεί μας μιλά για τα γραψίματά του, ανασύρει μνήμες και κάνει τον προσωπικό του απολογισμό. Και καταθέτει τις σκέψεις του για τη χώρα μιλώντας με ωμότητα αλλά και αφοπλιστική ειλικρίνεια για τη σημερινή πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Για τα σημερινά «τυπάκια» με το «λιδγέ στυλ» που επέλασαν σκοτώνοντας και την τελευταία ελπίδα του κόσμου. Αλλά και για την ελπίδα του: Στην καλοτυχία των επόμενων γενεών…

– Κύριε Χαριτόπουλε, τι μνήμες έχετε από την πρόσφατη βραδιά προς τιμή σας στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά;

«Κατάμεστο το Θέατρο με απλούς ανθρώπους που προσήλθαν χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια, απόλυτη ησυχία και σεβασμός στους ομιλητές, αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα και συγκίνηση δική μου και δική τους. Μια μυσταγωγία που σπανίως επιτυγχάνεται»

– Τι ρόλο πιστεύετε ότι έχει παίξει ο Πειραιάς στη διαμόρφωσή σας (δεν θα πω ως λογοτέχνη διότι δεν σας αρέσει να σας αποκαλούν έτσι, αλλά) ως άνθρωπο; «Είναι ο Πειραιάς μέσα μου», έχετε πει. Κάτι περισσότερο;

«Ο Πειραιάς είναι πόλη με πολύ ισχυρή ταυτότητα. Έχει τη μοναδικότητα να συνδυάζει Λιμάνι και Βιομηχανία, σαν να λέμε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ μαζί – χωρίς τη μαγκιά. Ο Πειραιάς σού μαθαίνει τη ζωή όπως ακριβώς είναι: αληθινή, ωμή, σπαρταριστή χωρίς φιοριτούρες. Αν έχεις μάτια και αυτιά ανοιχτά, σε εφοδιάζει με ντοκτορά ζωής. Θυμάμαι ως νεαρός ανθυπολοχαγός πέρασα μια έξτρα άγρια εκπαίδευση στο περίφημο Σχολείο Καταδρομών της Ρεντίνας, όπου το μότο ήταν περίπου, όποιος περάσει αποδώ δεν θα φοβάται τίποτα στη ζωή του. Αλλά εγώ ήδη είχα περάσει διά Πειραιώς και σιδήρου».

– Γιατί αποφασίσατε να γράψετε το τελευταίο σας βιβλίο «Πειραιώτες»; Υπάρχουν, ωστόσο, περιστατικά του μεγάλου λιμανιού που ζήσατε και δεν τα συμπεριλάβατε στην έκδοση; Για ποιο λόγο; 

«Για να με ρωτάτε το έχετε αντιληφθεί. Πάντα εννοώ περισσότερα από όσα γράφω και δεν είμαι καθόλου επιρρεπής  -στη χριστιανική εξομολόγηση. Ας μείνουν και κάποιες αμαρτίες θαμμένες».

– ΄Εχετε δουλέψει σε μηχανουργεία, σε χυτήρια, σε επισκευές-διαλύσεις πλοίων, με τον Σύλλογο Φορτοεκφορτωτών “Οι Αγιοι Ανάργυροι” αλλά και ως κειμενογράφος στη διαφήμιση. Ποια δουλειά σας δίδαξε τα περισσότερα και γιατί;

«Θα έλεγα όλα λειτούργησαν συμπληρωματικά. Η τραχύτητα τού λιμανιού, το ιλουστρασιόν της διαφήμισης και η λυσσαλέα μελέτη, δημιούργησαν το πολιτισμικό υβρίδιο που είμαι».

 – «Σηκώνετε ακόμα πυρετό» με τον Ολυμπιακό, από το 1953 που μπήκατε πρώτη φορά, 6 χρονών, στο Καραϊσκάκη

«Άρρωστος ως το τέλος. Το μόνο μου οπαδιλίκι»

  – Ζείτε, όμως, τον περισσότερο χρόνο σας στο βουνό; Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τρόπο ζωής; Πως περνάτε τη μέρα σας εκεί; Τι σας ευχαριστεί περισσότερο απ’ ότι κάνετε;

«Εκ γενετής άνθρωπος της μεγάλης πόλης, κάποια στιγμή έλυσα τους λογαριασμούς μου μαζί της, αλλιώς δεν θα μπορούσα να φύγω. Αναζήτησα λίγη ερημία και επέλεξα το βουνό να πίνω τσίπουρα, να χαζολογάω με τους τσοπάνους και να συναγωνιζόμαστε σε τερατολογίες για γκόμενες, ποδόσφαιρο και πιοτά.

– Πως γράφετε; «Στο χέρι», ή στον υπολογιστή; 

«Από το 1990 στον υπολογιστή».

 – Και μια μάλλον κλασσική ερώτηση: Ποια διαβάσματα σας έχουν επηρεάσει περισσότερο και γιατί;

«Σαν άνθρωπος που έμαθε νωρίς από τα πράγματα έπρεπε να συμπληρωθώ και από τα βιβλία. Διάβασα με πάθος τους μεγάλους συγγραφείς, με προτίμηση στους Αμερικάνους Ντος Πάσος, Φώκνερ, Στάινμπεκ, Κάλντγουελ, κ.ά. για τον πραγματισμό τους και μελέτησα συστηματικά και επί χρόνια Ιστορία, Κοινωνιολογία, Ψυχολογία και λιγότερο Φιλοσοφία και Ποίηση»

– «Θα είμαστε η μοναδική χώρα με ανοιχτά σύνορα; Η Μητέρα Τερέζα του κόσμου;», έχετε αναρωτηθεί. Δηλαδή, πως θα λέγατε να αντιμετώπιζε η χώρα τους πρόσφυγες που καταφθάνουν σ’ αυτή;

«Ως πάσχοντες, αλλά οπωσδήποτε περαστικούς. Έχουμε δέκα εκατομμύρια ιθαγενείς να θρέψουμε, το σιτηρέσιον δεν φτάνει για όλους».

– «Εγκλώβισαν τον κόσμο στη θλίψη», έχετε πει για τους κυβερνώντες. Πως θα έπρεπε να αντιδράσει ο κόσμος, κατά τη γνώμη σας, για να βρεθεί διέξοδος από τη συλλογική κατάθλιψη;

«Η αλήθεια είναι πως την αρχή έκανε ο Γιωργάκης και μάλιστα με το ακατανόητο σόου από το Καστελόριζο. Οι τωρινοί κυβερνώντες επέλασαν υποσχόμενοι τα πάντα αλλά σκοτώνοντας και την τελευταία ελπίδα του κόσμου, αποδείχτηκαν η μεγαλύτερη μούφα της μεταπολίτευσης».

– Πως μπορεί εσείς – που δεν έχετε βάλει γραβάτα στη ζωή σας – να προσβάλλεστε, όπως έχετε πει, από τον Πρωθυπουργό που δεν φοράει και λανσάρει ένα «λιγδέ στυλ»;

«Δεν ανέφερα ποτέ τη γραβάτα, αν και είναι αναπόσπαστο στοιχείο του ενδυματολογικού κώδικα, της “στολής εργασίας” του ελληνικού και ευρωπαϊκού κοινοβούλιου. Το “λιγδέ” στυλ που επισήμανα είναι η τσογλανιά, ο κουτσαβακισμός και η χυδαιότητα λόγων και πράξεων κάποιων μελών και βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, στοιχεία που η αντιαισθητική εμφάνιση, η δήθεν “αντισυστημική”, τα υπογραμμίζει με τον χειρότερο τρόπο».

– «Εγώ είμαι μαρξιστής. Αυτοί που είναι στην εξουσία τώρα δεν είναι. Οι άνθρωποι είναι τυχοδιώκτες. Δεν έχουν ζήσει το ευλογημένο οκτάωρο της εργασίας. ΄Εχουν μορφωθεί στα κομματικά γραφεία», έχετε πει επίσης. Τι αντανάκλαση έχει αυτό, πιστεύετε, στη διακυβέρνηση της χώρας; 

«Κάποτε είχα πει στον εκλειπόντα φίλο μου σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο μετά την ταινία του “Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας” να γυρίσει τους “τεμπέληδες των κομματικών γραφείων” έχοντας υπόψη μου τη συγκεκριμένη ροζ παράταξη στις διάφορες παρασιτικές εκδοχές της. Αυτά τα σημερινά τυπάκια είναι τυχερά γιατί αν ζούσαν στην πάλαι Σοβιετική Ένωση θα τους είχαν στείλει στα χωράφια και στα εργοστάσια για να αποκτήσουν «προλεταριακή συνείδηση».

– Θεωρείτε ότι η χώρα θα ξανασταθεί στα πόδια της (κι αν ναί, πότε;)

«Ό,τι κι αν μας κάνουν, η χώρα δεν χάνεται, έστω και δοκιμαζόμενη οικονομικά. Έχουμε τέτοιο πολιτισμικό πλούτο, ομορφιά και ιστορία που φτωχοί δεν θα είμαστε ποτέ. Απλώς τα φράγκα θα μας λείπουν, όπως ανέκαθεν μας έλειπαν. Ωστόσο ελπίζω στην καλοτυχία των επόμενων γενεών».

– Εχετε κάποιο project πάνω στο οποίο εργάζεστε;

«Δεν είμαι των εξαγγελιών».

thetoc

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση.
Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις μόνο με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας.
Αντιθέτως, τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών και αναρτώνται μόνον όταν δεν περιέχουν ύβρεις ή προσωπικούς χαρακτηρισμούς που διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης.

Facebook

Μακρακώμης Λόγος

You must add an image in the Widget Settings.

Δημοφιλή άρθρα

Γιατί ανακοινώνει… αυτοπεριορισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών; Όλα όσα ειπώθηκαν στην κοπή πίτας του Περιφερειακού Συμβουλίου…

Γέφυρα Βίστριζας: Διέρχεστε με δική σας ευθύνη – Τί συζήτησαν κάτοικοι με τον Φάνη Σπανό

Ημερίδα 1η ΔΕΚ 2022 από το Δήμο Μακρακώμης για το “Μεταχρωματικό έλκος του πλατάνου”

Μάριος Χάκκας – 50 χρόνια απουσίας Εκδήλωση από το Σύλλογο Απανταχού Μακρακωμιτών και το Δήμο Καισαριανής

Σπερχειάδα: Ξεκινά αύριο Πέμπτη 20.10.2022 το ξακουστό παζάρι. Παράγκες – πάγκοι και σούβλες με ψητά σε πλήρη ετοιμότητα

Η γιορτή του κάστανου στο Μαυρίλου την ερχόμενη Κυριακή 23.10.2022

«ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ» Το περιοδικό του Δήμου Μακρακώμης

Δήμος Μακρακώμης : Στις 16/7/2022 η Γιορτή Λουκάνικου στον Άγιο Γεώργιο

Εθελοντική αιμοδοσία στη Μακρακώμη

Μακρακώμη: Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου

© 2023 Makrakomi.com