Ο Εμμανουήλ Κριαράς, ο φιλόλογος, ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή.
Ο Έλληνας διανοούμενος, με αντιστασιακή δράση, γεννήθηκε στις 15 28 Νοεμβρίου 1906, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ίσχυε τότε, στον Πειραιά και απεβίωσε, σε ηλικία 108 ετών, στις 22 Αυγούστου 2014.
Στα 107α γενέθλιά του είχε δώσει συνέντευξη στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
“Δεν επεπόθησα ξέρετε τόσο μακρύ βίο… Έγινε. Δεν θέλω πια άλλο να ζήσω. Η χαρά μου (η αγαπημένη μου σύζυγος) έφυγε. Ο έρωτας- τον οποίο η ύπαρξή της και μόνο μου ενέπνεε, ο έρωτας για τη ζωή, τη δημιουργία και την εργασία, για τη δημιουργία, δεν υπάρχει πια. Οπότε, σας ευχαριστώ για τις ευχές και τα δώρα αλλά… είναι πλέον περιττά. Και η εποχή μας δεν το θέλει το περιττό..”, δήλωνε τότε.
“Ανυψώνει τον άνθρωπο ο Έρωτας. Ο πραγματικός, ο αληθινός έρωτας. Ο έρωτας είναι το αντίδοτο του θανάτου. Είναι ίσως η ίδια η ζωή. Μόνο όταν είσαι ερωτευμένος ζεις. Ειδάλλως είσαι πέτρα”, είχε πει παλιότερα και αυτό εξηγούσε και το σκεπτικό του για τη ζωή και την απώλεια της συντρόφου του.
“Θέλω να διατηρήσω την αισιοδοξία μου αλλά δεν μου το επιτρέπουν τα “πράγματα”, όπως έχουν καταστεί. Και σε κοινωνικό και σε προσωπικό επίπεδο. Κοινωνικά, μ’ αυτή την κατάπτωση την οικονομική, αλλά όχι μόνο. Είναι πολιτικό το πρόβλημα και βεβαίως και πρόβλημα παιδείας. Ο Έλληνας έχει τον… ηρωισμό να θαυμάζει το αρχαίους- χωρίς, όμως, να τους γνωρίζει, ούτε να τους καταλαβαίνει. Έτσι, γιατί τον βολεύουν…”, έλεγε πέρσι ο Εμμανουήλ Κριαράς.
Αφήστε μια απάντηση