Ένας άντρας macho με χρυσή καρδιά…

Φιλελεύθερος, δημοκρατικός (μέχρι και κομουνιστή τον είπαν), φιλοgay και ταγμένος υπέρ των δικαιωμάτων των φυλετικών μειονοτήτων. Πρώην ακροβάτης του τσίρκου ο Μπάρτ Λάνκαστερ έχει μείνει γνωστός μέχρι και σήμερα, εκτός από τις ερμηνείες του και για την αθλητική του διάπλαση αλλά και το ξέφρενο γέλιο του.

Στην αρχή οι παραγωγοί δεν τον ήθελαν, γιατί ήταν λέει πολύ γυμνασμένος και είχε έντονο χαμόγελο. Μάλιστα τον έλεγαν «Ο κύριος μύες και δόντια.» Έτσι οι πρώτες του προσπάθειες να αναδειχτεί στον κόσμο του θεάματος είχαν αποβεί άκυρες. Κατάφερε όμως να αναρριχηθεί σιγά σιγά στην κορυφή από τη στιγμή που άρχισε να υποδύεται αντιήρωες – κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’50 – έχοντας αποποιηθεί την εικόνα του κλασικού Αμερικανού ήρωα.

Ο Λάνκαστερ γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη, στο σπίτι των γονιών του το 1913. Ήταν γιος του ταχυδρόμου Τζέιμς Χένρι Λάνκαστερ και της Ελίζαμπεθ Ρόμπερτς. Μεγάλωσε στο Ανατολικό Harlem όπου πέρασε ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια σε δρόμους και αλάνες και ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον και ικανότητα στη γυμναστική, ενώ φοιτούσε στο σχολείο Ντε Γουίτ Κλίντον. Η μητέρα του πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία πριν ο Λάνκαστερ τελειώσει το σχολείο, ενώ στη συνέχεια κέρδισε υποτροφία και κατάφερε να μπει στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του.

Ο Μπέρτον Στίβεν Λάνκαστερ (Burton Stephen “Burt” Lancaster) (2 Νοεμβρίου 1913- 20 Οκτωβρίου 1994) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με Oscar Α΄ αντρικού ρόλου για την ταινία του 1960, Είμαστε διεφθαρμένοι (Elmer Gantry).

Σε ηλικία 9 ετών ο Λάνκαστερ γνωρίστηκε με τον Νικ Κραβάτ, με τον οποίο συνεργάστηκε μέχρι και το θάνατό του. Αποτέλεσαν δίδυμο και έτσι συμμετείχαν σε θεατρικές παραγωγές ερασιτεχνικών τοπικών ομάδων, καθώς και σε παραστάσεις του τσίρκου ως ακροβάτες. Ωστόσο το 1939, ένας τραυματισμός ανάγκασε το Λάνκαστερ να εγκαταλείψει το επάγγελμα, παρά τη θέλησή του. Στη συνέχεια εργάστηκε προσωρινά, μέχρι και το 1942, είτε ως πωλητής για το πολυκατάστημα Μάρσαλ Φιλντς, ή ως σερβιτόρος τραγουδώντας σε διάφορα εστιατόρια. Μετά μπήκε στον στρατό.

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λάνκαστερ κατατάχθηκε στο στρατό και αποτέλεσε μέλος της ψυχαγωγικής ομάδας που εμψύχωνε τους στρατιώτες προκειμένου να διατηρήσουν το ηθικό τους. Υπηρέτησε στη μονάδα του στρατηγού Μαρκ Κλαρκ στην Ιταλία από το 1943 μέχρι και το 1945

Αν και αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την υποκριτική, όταν επέστρεψε από τον πόλεμο πέρασε από ακρόαση και του προσφέρθηκε ένας ρόλος στο Broadway, στην Θεατρική παράσταση, A Sound of Hunting. Μετά ακολούθησε ένας πρωταγωνιστικός ρόλος ταινία The Killers (1946), βασισμένη σε διήγημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, με συμπρωταγωνίστρια την Ava Gardner. Η ταινία είχε επιτυχία και ο Λάνκαστερ έγινε γνωστός και εμφανίστηκε σε δύο ταινίες την επόμενη χρονιά, εκ των οποίων η μια είναι Ο δήμιος των κολασμένων (Brute Force) του Ζυλ Ντασέν.

Με την Ava Gardener στην ταινία The Killers,(1946)

Το 1953, ο Λάνκαστερ πρωταγωνίστησε σε ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα δράματα του κινηματογράφου, το From Here To Eternity (Όσο υπάρχουν άνθρωποι), του Φρέντ Τσίνεμαν, πλάι στον Montgomery Clift, την Deborah Kerr και τον Frank Sinatra.

From here to eternity: Η σκηνή της ταινίας στην οποία ο Lancaster και η Kerr φιλιούνται σε μια παραλία της Χαβάης, θεωρείται από τις πιο θρυλικές ερωτικές σκηνές όλων των εποχών.

Όταν ωρίμασε καλλιτεχνικά άρχισε να παίζει σε πιο ψαγμένες ταινίες με πιο ιδιαίτερους ρόλους. Έτσι συμμετείχε σε διάφορες ευρωπαϊκές παραγωγές, με σκηνοθέτες όπως τον Λουκίνο Βισκόντι και τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Η συνεργασία του με το Γάλλο σκηνοθέτη Λουί Μάλ το 1980, στην ταινία Atlantic City, πλάι στη Susan Sarandon του χάρισε διθυραμβικές κριτικές από τους κριτικούς του κινηματογράφου. Ο Λάνκαστερ αναζήτησε απαιτητικούς ρόλους και δεχόταν πολύ χαμηλότερη αμοιβή σε περίπτωση που του άρεσε κάποιος ρόλος ή κάποιος σκηνοθέτης. Για τη συμβολή του στη βιομηχανία κινηματογράφου, ο Λάνκαστερ έχει ένα αστέρι στο Hollywood Walk of Fame στο νούμερο 6801 της Λεωφόρου του Hollywood.

Το 1968, σε ηλικία 52 ετών, ο Λάνκαστερ εμφανίστηκε γυμνός στην ταινία του Φρανκ Πέρι, Αναζητώντας το παρελθόν (The Swimmer).

Ο Λάνκαστερ κρατούσε απόρρητη την ιδιωτική του ζωή. Υπήρξε παντρεμένος τρεις φορές και οι δυο πρώτοι του γάμοι κατέληξαν σε διαζύγιο. Με τη δεύτερη σύζυγό του, Νόρμα Άντερσον, απέκτησε πέντε παιδιά, ενώ το 1990, παντρεύτηκε την τρίτη του σύζυγο, Σούζαν Μάρτιν. Παρέμεινε παντρεμένος με τη Μάρτιν μέχρι και τον θάνατό του το 1994.

Σαν άνθρωπος είχε φιλελεύθερες απόψεις, υπήρξε υποστηρικτής του Δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ και τάχθηκε υπέρ των δικαιωμάτων των φυλετικών μειονοτήτων. Εξαιτίας των φρονημάτων του, υπήρχε η φήμη, κάποια περίοδο, ότι ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Είχε ταχθεί ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και σε πολιτικά κινήματα όπως εκείνο του μακαρθισμού. Το 1985 ο Λάνκαστερ μίλησε ανοιχτά για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και υποστήριξε την καταπολέμηση της νόσου του Aids, αφότου ο στενός του φίλος, Rock Hudson, προσβλήθηκε από τη νόσο.

Όσο ο Λάνκαστερ μεγάλωνε, τα καρδιακό του πρόβλημα τον απομάκρυνε όλο και περισσότερο από την δουλειά του. Τον Ιανουάριο του 1980 κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης ρουτίνας της χοληδόχου κύστης κόντεψε να πεθάνει, ενώ το 1983, μετά από δύο ελαφρά καρδιακά επεισόδια, υποβλήθηκε σε τετραπλό By–pas. Το οξύ έμφραγμα που υπέστη το Νοέμβριο του 1990 τον άφησε εν μέρει παράλυτο και με περιορισμένη ομιλία. Ο Λάνκαστερ πέθανε από καρδιακό επεισόδιο, σε ηλικία 80 ετών, στο διαμέρισμά του στο Los Angeles τον Οκτώβριο του 1994.

Το 1999, το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 19η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.