Είναι ίσως από τους πρώτους καλλιτέχνες παγκόσμια που έκανε ραπ σε τραγούδι. Είναι ο συνθέτης με τις αμέτρητες επιτυχίες, με τα αμέτρητα σλόγκαν και το απίστευτο χιούμορ. Ο Γιώργος Ζαμπέτας είναι μέγας και κλασσικός.
Το 1932 σε ηλικία μόλις 7 ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της α’ δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό. Απ’ αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς, ότι αυτό το παιδί δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925, και μια καλή νεράιδα αποφάσισε να του δώσει απίστευτο ταλέντο. Συνθέτης, τραγουδιστής και μεγάλος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
Γεννήθηκε στο Μεταξουργείο με καταγωγή από την Κύθνο, και γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, που ήταν κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη. Από πολύ μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική, αφού παράλληλα με την απασχόλησή του στο κουρείο του πατέρα του σαν βοηθός, «σκάρωνε» κρυφά στο μπουζούκι τις πρώτες του μελωδίες. Οτιδήποτε στη φύση παρήγε ήχο, τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του, σύμφωνα με όσα ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στη βιογραφία του, λίγο πριν το θάνατό του.
Η γνωριμία του στα 1938με το μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακόμισε στο Αιγάλεω και από τη στιγμή εκείνη ο Ζαμπέτας απόκτησε ένα άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας εμπνεύστηκε και χάρισε το προσωνύμιο «City», κατά τη διάρκεια μια περιοδείας του στη Βρετανία. Στα 1942 και κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της κατοχής, ο Ζαμπέτας δημιουργεί το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσαν καντάδες στα κορίτσια.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 ο Ζαμπέτας γράφει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως οι: Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στέλιος Καζαντζίδης, Μανώλης Καναρίδης, Πόλυ Πάνου κ.α. Έκδηλο ήταν από τότε το ταλέντο και το εκπληκτικό του παίξιμο, ωστόσο ακόμη δεν είχε κατασταλάξει στο πασίγνωστο ιδιαίτερο στυλ, που τον καθιέρωσε σαν ένα μοναδικό «σώου-μαν» στο χώρο.
Την επόμενη δεκαετία, τα τραγούδια του γνωρίζουν τεράστια επιτυχία καθώς πραγματοποιεί εμφανίσεις στα σπουδαιότερα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, ενώ ταξιδεύει στο εξωτερικό και παράλληλα συμμετέχει σε περισσότερες από 100 ταινίες του ακμάζοντα εκείνο τον καιρό Ελληνικού κινηματογράφου. Είναι η χρυσή εποχή του και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως: Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μελίνα Μερκούρη, Βίκυ Μοσχολιού, Δημήτρης Μητροπάνος, Μαρινέλλα, Αλίκη Βουγιουκλάκη……
Δημιουργίες του όπως «Τα δειλινά», «Τα ξημερώματα», «Δεν έχει δρόμο να διαβώ» κ.α. παραμείναν αξεπέραστες και τον κατατάσσουν στις υψηλότερες βαθμίδες του μουσικού στερεώματος.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σώου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε», «Ο πιο καλός ο μαθητής» κ.λ.π. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό. Κορυφαίο όλων το «Αποσπάσματα από έρωτες», που εγώ τουλάχιστον το θεωρώ ίσως το πρώτο ραπ κομμάτι στην ιστορία της μουσικής.
«Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ
κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι
δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε
και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου….»
Τα χρόνια του ’80 αρχίζει η παρακμή του είδους αυτού, με τον Ζαμπέτα να αντιμετωπίζει προβλήματα στις συνεργασίες του αφού η εποχή δεν αναγνωρίζει πια τις αξίες του παρελθόντος. Ωστόσο, από το 1990 και μετά, οι δισκογραφικές εταιρείες και τα Μ.Μ.Ε. «ανακαλύπτουν» τα τραγούδια του, τα οποία κυριαρχούν ξανά, γνωρίζοντας νέα άνθηση, στις προτιμήσεις των νεαρών ακροατών.
Εγώ όταν τον γνώρισα το 1991, που ήμουν στην εταιρία δίσκων Polygram και είχε έρθει γιατί θα κυκλοφορούσαμε ένα δίσκο του που περιείχε την επιτυχία «Χίλια Περιστέρια». Όταν μας σύστησαν, με κοίταξε από την κορυφή μέχρι τα νύχια και μου είπε: «Πόντιος είσαι;». Χάρηκε όταν του απάντησα θετικά: «Μπράβο… Καλοί άνθρωποι οι Πόντιοι. Αυθεντικοί Έλληνες». Δυστυχώς, λίγους μήνες μετά έμαθα ότι δεν ένοιωθε καλά, και η κατάστασή της υγείας του πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Πονούσαν λέει τα κόκκαλα του. Μπήκε στο νοσοκομείο με τη διάγνωση του καρκίνου στα οστά σε προχωρημένη κατάσταση. Άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Σωτηρία», στις 10 Μαρτίου του 1992. Ήταν 67 ετών.
Γιώργος Ζαμπέτας photo
Με τον Μάνο Χατζιδάκι όταν ηχογράφησαν τα Παιδιά του Πειραιά
Η Μελίνα τον λάτρευε, αλλά και εκείνος την γούσταρε με χίλια
«Ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα». Δημήτρης Μητροπάνος
Με τον Σταύρο Ξαρχάκο τους ένωσε μια απίστευτη φιλία και αλληλοεκτίμηση
Η Βίκυ Μοσχολιού υπήρξε μια από τις αγαπημένες του ερμηνεύτριες. Ο Κραουνάκης τους ένωσε ξανά το 1981 στο ντουέτο “Επεμβαίνεις”, σε στίχους Κώστα Τροπολίτη.
Ο Ωνάσης όταν βρισκόταν στην Ελλάδα πολύ συχνά διασκέδαζε στα κέντρα που εμφανιζόταν ο Ζαμπέτας.
«Ο Ζαμπέτας ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού. Ως μπουζουκτσής ήταν ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σώου-μαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!» Λευτέρης Παπαδόπουλος
Η Αλίκη δήλωνε μεγάλη του θαυμάστρια, τις έδωσε όλες τις μεγάλες επιτυχίες στην ταινία “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια”, αλλά του απέρριψε το “Σταλιά σταλιά” που το πήγε πρώτα σ΄ αυτήν.
Με τον Σταύρο Ξαρχάκο και τον Στέλιο Ζαφειρίου, επίσης μεγάλο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού.
Χατζιδάκις, Ζυλ Ντασέν, Ζαμπέτας και η ορχήστρα σε πρόβα
nikosonline.
Αφήστε μια απάντηση