Η απάντηση του Νταλάρα για τη “συναυλία ειρήνης”: Εγώ είμαι με τους αμάχους – Δεν κάνω πολιτική

Τη στήριξή του στην Ουκρανία, εξέφρασε δημοσίως ο Γιώργος Νταλάρας, με αφορμή τα αρνητικά σχόλια για το περιεχόμενο της αφίσας της “συναυλίας ειρήνης”.

Τη στήριξή του στην Ουκρανία, εξέφρασε δημοσίως ο Γιώργος Νταλάρας, με αφορμή τα αρνητικά σχόλια για το περιεχόμενο της αφίσας της “συναυλίας ειρήνης” που διοργανώνουν αρκετοί καλλιτέχνες στα Προπύλαια, και από την οποία απουσιάζει κάθε αναφορά στην Ουκρανία και την εισβολή της Ρωσίας.

“Είναι τόσο σκληρά κι απάνθρωπα αυτά που γίνονται γύρω μας για να σκεφτόμαστε οπαδικά. Εγώ, λοιπόν, είμαι με τους άμαχους. Με τους ανθρώπους που αφανίζονται που βλέπουν να καταστρέφονται οι πόλεις τους. Με τα παιδιά που θάβονται κάτω από τα ερείπια. Με τις στρατιές προσφύγων που φεύγουν κυνηγημένοι από τον τόπο τους. Είμαι με τα θύματα του πολέμου και δεν θα συμμετέχω σε κανένα πολιτικό παιχνίδι” γράφει ο Γιώργος Νταλάρας σε ανάρτησή του που συνόδευσε, μεταξύ άλλων, από τα χάσταγκ #standwithukraine, #stopwar, #standwithpeopleofukraine.

“Αυτή τη στιγμή δεν είναι η δουλειά μου να κάνω πολιτική. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να σταθώ δίπλα στην απόγνωση, στον εφιάλτη που ζουν οι άμαχοι αυτού του κόσμου. Οι άνθρωποι που τρέχουν να σωθούν χωρίς να φταίνε. Με ενδιαφέρουν τα ανώνυμα θύματα κι όχι οι ανταγωνισμοί της εξουσίας. Σκέφτομαι ένα παιδί κλεισμένο σε ένα υπόγειο, σε μια τρύπα, σε μια σκηνή, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο, στη Σερβία, στη Συρία, στnν Υεμένη ,στη Μαριούπολη, στο Χάρκοβο, παλιότερα στην Κύπρο και τρελαίνομαι!

Αυτούς σκέφτομαι. Αυτούς που το μόνο αίτημά τους είναι μια πιο δίκαιη ζωή. Γι αυτό θα συμμετέχω σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει να στείλουμε τα αναγκαία για τη ζωή των αμάχων του πολέμου. Για τη φαρμακευτική περίθαλψη, την υλική βοήθεια, την ασφάλειά τους. Είμαι πλάι σε κάθε αθώο παιδί, κάθε άνθρωπο που ξυπνάει το πρωί χωρίς σπίτι, χωρίς φαγητό, χωρίς πατρίδα και με τους σταυρούς των δικών του στα χέρια. Αυτή την ώρα Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΟΥ είναι τα αθώα θύματα αυτού του πολέμου. Γι αυτούς τραγουδάω τώρα για να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε, ό,τι τους είναι αναγκαίο να το στείλουμε ώστε να αντέξουν τον εφιάλτη που ζουν.

Είμαι με όποιον σηκώνεται από το ζεστό καναπέ της άνεσής του και κάνει κάτι για τα αθώα θύματα του πολέμου. Γεννήθηκα σε μια προσφυγική γειτονιά κι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούω τη μάνα μου να λέει ‘όποιος κάνει τον πόλεμο είναι ένοχος'”.

thetoc