Λένε ότι με τα βίας είναι 1.68, και μπορώ να το διαβεβαιώσω μιας και τον έχω δει στο μισό μέτρο, αλλά ο.κ. μπορεί να μην έχει μπόι, όμως τέτοια μορφή σπάνια περνάει από τις κινηματογραφικές οθόνες. Τέτοιας γκάμας ηθοποιός είναι δύσκολο να βρεθεί. Και παίζει συνέχεια και στο θέατρο. Γι’ αυτό και λέει: «Εγώ είμαι ηθοποιός, δεν είμαι σταρ. Οι σταρ μένουν στο Hollywoodκαι έχουν πισίνες σε σχήμα καρδιάς».
Gabrielle Anwar και Al Pacino στο φιλμ του 1992 «Scent of a Woman».
«Έχει μέσα του τη φωτιά των μεγάλων ηθοποιών», είπε μια φορά ο δάσκαλος του μικρού Αλφρεντ στη μητέρα του. Την ενθάρρυνε μάλιστα να αφήσει τον μικροκαμωμένο μαθητή του να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το θέατρο. Ο «Sunny», όπως ήταν το χαϊδευτικό του, από τριών ετών αποστήθιζε διαλόγους από ταινίες. Ξεσήκωνε ολόκληρες σκηνές και τις επαναλάμβανε ακόμη και όταν δεν είχε κοινό μπροστά του. Είχε πάρει στα σοβαρά ό,τι έκανε, σε σημείο που τσαντιζόταν όταν οι άλλοι τον περιγελούσαν.
Ο Αλφρέντο Τζέημς «Αλ» Πατσίνο, Ταύρος στο ζώδιο (γεννημένος στις 25 Απριλίου του 1940) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου και θεωρείται ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του, καθώς ερμήνευσε μερικούς από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους στην ιστορία του σύγχρονου κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στο ανατολικό Harlem της Νέας Υόρκης από Ιταλούς γονείς και ο παππούς του καταγόταν από το Κορλεόνε της Σικελίας. Είναι από τους λίγους ηθοποιούς του που δεν έχει παντρευτεί ποτέ, αλλά παρ’ όλα αυτά έχει μια κόρη με την ηθοποιό Julie Marie και δίδυμα με την ηθοποιό Beverly D’Angelo. Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν το Νάταλι, το Άσχημο Κορίτσι (Me, Natalie) το 1969. Αλλά όλοι παραδέχονται ότι η καριέρα του ξεκινάει δύο χρόνια αργότερα. Το 1971.
Η ερμηνεία του στην ταινία του 1971 The Panic in Needle Park, όπου υποδύθηκε έναν ηρωινομανή, τράβηξε την προσοχή του Francis Ford Coppola ο οποίος και τον επέλεξε για τον ρόλο του Michael Corleone στην ταινία The Godfather (1972). Ήταν πολύ τυχερός μια και για τον ίδιο ρόλο οι παραγωγοί ήθελαν τον Robert De Niro, ή τον Robert Redford. Ο ρόλος του στην ταινία του Κόπολα του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα καθώς και την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar Β΄ Αντρικού ρόλου. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία Serpico (1973), βασισμένη στην ιστορία ενός αστυνομικού που ξεσκεπάζει κύκλωμα διαφθοράς στους κόλπους της αστυνομίας. Η ταινία του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar Α΄Αντρικού ρόλου, το οποίο όμως έχασε από τον Jack Lemmon. Σας θυμίζω ότι την μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Το 1974 πρωταγωνίστησε στο The Godfather Part II, και λέω πρωταγωνίστησε μια και δεν υπήρχε πια ο Marlon Brando, και έτσι κατάφερε και ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Πολλές οι ταινίες που έχει αφήσει την σφραγίδα του, πολλοί οι ρόλοι, και πάντα από τον πιο απλό, μέχρι τον πιο σύνθετο και κλασσικό ο Pacino έδινε ρεσιτάλ υποκριτικής. Σήμερα, και ενώ βρίσκεται στην δουλειά για πάνω από 45 χρόνια, συνεχίζει να παίζει και στο σινεμά και στο θέατρο, πάντα με τεράστια επιτυχία.
“Ο ηθοποιός με την πάροδο των χρόνων γίνεται σαν αθλητής των συναισθημάτων. Η διαδικασία είναι επώδυνη. Στην προσωπική μου ζωή υποφέρω.”
«Σκυλίσια μέρα» (Dog Day Afternoon, 1975): O Πατσίνο σφύζει από νιάτα σε έναν από τους πιο εμβληματικούς ρόλους της καριέρας του. Ένας απελπισμένος καθημερινός άνθρωπος, ερωτευμένος με έναν gay, εισβάλλει σε μια τράπεζα με σκοπό να την ληστέψει για να πάει ο καλός του να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλλου. Η επιχείρηση αποτυγχάνει και εγκλωβίζεται στο κτίριο. Ο Σίντνεϊ Λιούμετ μετατρέπει ένα κοινότοπο θρίλερ σε ψυχολογικό δράμα.
«Η ταπείνωση» (The Humbling, 2014): O Αλ Πατσίνο επιστρέφει δυναμικά στο κινηματογραφικό μας προσκήνιο με ένα δράμα βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Φίλιπ Ροθ. Ένας πάλαι ποτέ διάσημος ηθοποιός του θεάτρου πέφτει σε υπαρξιακή κρίση. Μπαίνει στο ψυχιατρείο και όταν βγαίνει ενδίδει στον έρωτα μιας νεαρής… λεσβίας. Γι’ αυτήν αποτελεί το απωθημένο της τραυματικής παιδικής της ηλικίας: τον πρώτο μεγάλο πλατωνικό έρωτά της.
“Η Ματαιοδοξία είναι η αγαπημένη μου αμαρτία”
Ο Al Pacino με την όμορφη κόρη του Julie.
Νατον και με τα δίδυμα. Τον Anton James και την Olivia Rose που γεννήθηκαν το 2001
Ήμουν πολύ τυχερός, που όταν βρέθηκα το 2003 στην Νέα Υόρκη, έπαιζε στο θέατρο, στην «Σαλώμη» του Oscar Wilde, τον ρόλο του Ηρώδη, και τον είδα. Η Marisa Tomei έκανε την Σαλώμη. (Ethel Barrymore Theatre)
Το θέατρο είναι η μεγάλη του αδυναμία. Εδώ στον πολύ απαιτητικό ρόλο του Ριχάρδου του 3ου, στο Cort Theatre της Νέας Υόρκης.
Ο ρόλος του στην ταινία Ο σημαδεμένος, θεωρείται πια κλασσικός
Για την ερμηνεία του στο Άρωμα Γυναίκας πήρε το βραβείο Oscar
Το πορτραίτο αυτό του το έχει κάνει ο διάσημος Έλληνας φωτογράφος Πλάτων Αντωνίου
Ο Αλ Πατσίνο έχει αρνηθεί αρκετούς ρόλους. Οι πιο σημαντικοί που απέρριψε είναι του Χαν Σόλο στο Star Wars (1977), του Κάπταιν Γουίλαρντ στο Apocalypse Now (1979) και του Έντουαρντ Λούις στο Pretty Woman (1990).
nikosonline
Αφήστε μια απάντηση