Οι άντρες παραληρούσαν, οι γυναίκες ζήλευαν, ήταν η Αυτοκράτειρα της Νύχτας με το όνομά της σε χρυσό πλαίσιο, μια δραματική και μυθιστορηματική πορεία.
Η Μάγια Μελάγια πέθανε το 2014 σε ηλικία 86 ετών. Στην κηδεία της ήταν ελάχιστοι. Η πορεία της ζωής της ήταν εντυπωσιακή από την απόλυτη καταξίωση στην αφάνεια. Η ζωή της έχει σχεδόν μυθιστορηματικές διαστάσεις. Μοιάζει δηλαδή με εκείνες τις εμβληματικές, μυθιστορηματικές ηρωίδες που πρώτα αποθεώνονται για να συντριβούν ολοκληρωτικά στο τέλος. Το όνομά της όμως έμεινε σαν μία μακρινή ανάμνηση για να μας θυμίζει το μεγαλείο της.
Μια μουσικοθεατρική παράσταση ζωντανεύει το μύθο της ερμηνεύτριας που σφράγισε την ιστορία του ελληνικού μεταπολεμικού τραγουδιού. Η Μίνα Χειμώνα ζωντανεύει στο θέατρο Altera Pars, τη μυθική αυτή τραγουδίστρια και τη ζωή της σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χαλιώτη, ο οποίος μας αφηγείται τη ζωή της.
Από τη φτωχογειτονιά στη δόξα
Η ζωή της Μάγιας Μελάγια έχει πολύ ενδιαφέρον. Ξεκίνησε από μία φτωχογειτονιά, πρωτοτραγούδησε σε ένα βαριετέ στο Ζάππειο, την Όαση. Το όνομά της (Μάγια Μελάγια, αφού το κανονικό της ήταν Μελπωμένη Τσιριγώτη) της το χάρισε ο Ορέστης Λάσκος το 1946. Μετά ακολούθησε η εποχή της δόξας της για σχεδόν 20 χρόνια. Επιθεωρήσεις (ως τραγουδίστρια), νυχτερινά κέντρα, δίσκοι, επιτυχίες… Ήταν το πρώτο όνομα στο ελαφρύ τραγούδι τη δεκαετία του 50. Ήταν εφτά χρόνια ζευγάρι με τον Μουζάκη (από το 47 μέχρι το 54). Μετά απογειώθηκε.
Με τη βαθιά, κοντράλτα φωνή της, την εντυπωσιακή της εμφάνιση και το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο έκανε το αντρικό κοινό να παραληρεί για χάρη της και τις γυναίκες να την θαυμάζουν, αλλά και να τη ζηλεύουν παράλληλα. Την αποκάλεσαν «Αυτοκράτειρα της Νύχτας» και πραγματικά το όνομά της είτε στα θέατρα είτε στα κέντρα που εμφανιζόταν φιγουράριζε με φωτεινά γράμματα και μέσα σε πλαίσιο.
Αμερική: μια μοιραία επιλογή
Το 65 έφυγε για τουρνέ στην Αμερική, ερωτεύτηκε τον μαγαζάτορα (έναν Έλληνα ομογενή) και έμεινε εκεί για 15 χρόνια. Γύρισε όταν πέθανε ο άντρας της, αλλά πια εδώ δεν την θυμόταν σχεδόν κανείς. Προσπάθησε να ξαναμπεί στον χώρο, αλλά έβρισκε όλες τις πόρτες κλειστές. Άρχισε να δουλεύει σε κάτι σκυλάδικα και δευτεροκλασάτα μαγαζιά. Έκανε κάτι αρπαχτές στην επαρχία. Και το 81, ενώ τραγουδούσε σε ένα μπουζουξίδικο στον Πύργο, έπαθε εγκεφαλικό. Ήταν μόνο 53 χρονών. Από τότε δεν ξανατραγούδησε ουσιαστικά επαγγελματικά. Αποσύρθηκε, αν και ξανάγινε καλά, κάνοντας μόνο λιγοστές εμφανίσεις.
Έμεινε μόνο το όνομά της, σαν μύθος. Έχει τραγουδήσει όμως σε πρώτη εκτέλεση μεγάλες επιτυχίες, όπως το «Αδύνατον να κοιμηθώ», τη «Βαλίτσα», το «Μάμπο Μπραζιλέρο», το «Μονοπάτι», το «Πολλές φορές» και το «Απότομα» του Χιώτη (που έγιναν μετά γνωστά από τη Λίντα, αλλά η Μελάγια τα έχει δισκογραφήσει πρώτη το 55). Επίσης είναι αυτή που δίδαξε το τραγούδι «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» στη Σοφία Λόρεν στα γυρίσματα της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» στην Ύδρα το 57.
Η ουσιαστική απουσία της από τις πίστες και τη δημοσιότητα από τη Μεταπολίτευση και έπειτα δεν της επέτρεψε να καταξιωθεί στα μάτια των νεότερων – όπως συνέβη ας πούμε με τη Σαπουντζάκη ή τη Βρανά – και το μόνο που έμεινε από εκείνη στο πέρασμα των χρόνων ήταν το εντυπωσιακό και αλλόκοτο όνομά της. Μάγια Μελάγια.
Ένα μαγκάκι στη ζωή, ντίβα στη σκηνή
Η Μάγια Μελάγια ζούσε μέσα στην αντίθεση της δημόσιας και της ιδιωτικής της εικόνας. Πάνω στη σκηνή ήταν μία ντίβα, απίστευτα σέξι και γοητευτική. Μια γυναικάρα με τα όλα της. Κάτω από τη σκηνή ήταν μία λαϊκή γυναίκα, πραγματικό μαγκάκι, ντόμπρα και αληθινή, που δεν έδινε καμία σημασία στο σεξαπίλ της. Τη χαρακτήριζε ένα βιτριολικό χιούμορ, το οποίο πρώτα απ’ όλα έστρεφε προς τον εαυτό της. Είχε δηλαδή μία μοναδική ικανότητα να αυτοσαρκάζεται. Δεν είχα τη χαρά να τη γνωρίσω, αλλά μέσα από τις διηγήσεις του συγγραφέα του έργου, του Γιώργου Βασιλειάδη, που υπήρξε στενός της φίλος, και παρατηρώντας καλύτερα κάποιες συνεντεύξεις της ανακάλυψα μία γυναίκα που ήταν ερωτεύσιμη με έναν τρόπο που ερχόταν σε πλήρη ρήξη με όλα τα κλισέ που έχουμε στο μυαλό μας.
Μια παράσταση ρίχνει φως σε μια σταρ της μουσικής
Σε πρώτη φάση θα ήθελα να μάθουν οι νεότεροι, αλλά και κάποιοι από τους παλιότερους, την ιστορία αυτής της γυναίκας. Νομίζω της αξίζει να την ανακαλύψουμε. Επίσης, προσωπικά πάντα με γοητεύει αυτή η εποχή κι αυτές οι γυναίκες σταρ της τότε εγχώριας showbiz. Το βασικό όμως που θα ήθελα να αναδειχτεί από αυτή την παράσταση είναι ακριβώς αυτή η πορεία της Μελάγια από την άνοδο στην πτώση. Η διάφορα της Μελάγια ήταν ότι ποτέ δεν επένδυσε πραγματικά στην καριέρα της. Πορεύθηκε πάντα με βάση αυτά που της έλεγε η καρδιά της. Ήταν μία ουσιαστικά ελεύθερη γυναίκα, που δεν τυφλώθηκε από τα φώτα και τα στρας και δεν έχασε ποτέ την αλήθεια της και την αυθεντικότητά της. Το πλήρωσε βέβαια ακριβά αυτό. Αλλά νομίζω, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Αυτό θέλω να φανεί ξεκάθαρα στην παράσταση. Δεν θέλω να τη λυπηθούμε. Θέλω να νιώσουμε περήφανοι γι’ αυτή.
Μια περήφανη γυναίκα αποσύρεται από το προσκήνιοΤο ότι αποσύρθηκε από τη δημοσιότητα, ήταν ξεκάθαρα επιλογή της. Το εγκεφαλικό, που έπαθε το 1981 στα 53 της χρόνια, ήταν φυσικά ένα σημείο καμπής στη ζωή της και η αφορμή για να αποσυρθεί, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν η πραγματική αιτία. Άλλωστε λίγο αργότερα συνήλθε πλήρως από αυτό. Η Μελάγια ήταν μία περήφανη γυναίκα. Έχοντας ζήσει όλες αυτές τις δόξες από τις αρχές του ’50 μέχρι τα μέσα του ’60 δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με μία υποτονική καριέρα. Δεν ήθελε να τη λυπούνται. Είχε πολύ ψηλά το αίσθημα της αξιοπρέπειας μέσα της. Αποφάσισε λοιπόν να αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας για να μην απαξιωθεί και εξευτελιστεί όπως άλλες ντίβες της εποχής της. Αυτό θέλει κότσια για να το κάνεις. Κι ακόμα περισσότερη δύναμη για να το τηρήσεις μέχρι το τέλος της ζωής σου. Η Μελάγια το τήρησε. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε πρόταση που της έγινε να επανεμφανιστεί, αρνήθηκε ευγενικά. Ήθελε να τη θυμούνται σαν το μελαχρινό χυμώδες κορίτσι που έκαιγε καρδιές. Νομίζω ότι τα κατάφερε.
THETOC
Αφήστε μια απάντηση