Κάθε Καθαρή Δευτέρα οι Μακρακωμιτες ξαναφέρνουν στο μυαλό τους το δικό μας Μπάμπη… μαζί τους κι εγώ.
Μια εμβληματική φυσιογνωμία της Μακρακώμης, έφυγε από κοντά μας ανήμερα της πρωτοχρονιάς 2015. Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν βόμβα στην τοπική μας κοινωνία και όχι μόνο, ήτανε ένα συνταρακτικά απρόσμενο γεγονός, που πάγωσε τον χαρμόσυνο χαρακτήρα της πρωτοχρονιάς.
Βρεθήκαμε μαζί και συμπορευτήκαμε από το δημοτικό σχολείο Μακρακώμης- το γυμνάσιο Σπερχειάδας και το λύκειο Μακρακώμης,
και ποιος από τους συμμαθητές του δεν θα θυμάται την φυσαρμόνικα της οποίας ήτανε δεινός χειριστής, να μας διασκεδάζει στα διαλείμματα και τις εκδρομές
Αργότερα συγκατοικήσαμε στην Αθήνα, στην πλατεία εξαρχείων, για ένα διάστημα και εκεί που νομίσαμε ότι οι δρόμοι μας χωρίσανε, βρεθήκαμε ξανά , χρόνια μετά στο Καρπενήσι, εκείνος στο Δασαρχείο ως πτυχιούχος δασολογίας του ΤΕΙ Λάρισας και εγώ στην εφορία.
Το καρναβάλι της Μακρακώμης μας βρήκε και πάλι μαζί, να συμμετέχουμε από διαφορετικό μετερίζι.
Η φωνή του αντηχεί και θα αντηχεί για πάντα στα αυτιά μας, στην περιγραφή και το σπηκάρισμα του καρναβαλιού, τα σχόλια , οι ατάκες του και η γνώριμη σε όλους φωνή του, που έλλειψε σε όλους , ντόπιους και επισκέπτες από το εφετινό καρναβάλι .
Ασχολήθηκε με την ποίηση και εξέδωσε τρείς ποιητικές συλλογές, ενώ ήτανε και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ο Μπάμπης ο Κρανιώτης ήτανε ένας ευαίσθητος άνθρωπος με έμφυτη ευγένεια , διακριτικός και αξιαγάπητος σε όλους με την νεολαία όλη κοντά του , που ακόμη και στην νεκρώσιμη τελετή έδωσε βροντερό παρόν δείχνοντας την αγάπη της και τον σεβασμό της σε έναν άνθρωπό που επικοινωνούσε μαζί της όσο κανένας άλλος.
Αφήστε μια απάντηση