Σήμερα οι ΕΦΙΑΛΤΕΣ κατοικούν παντού αλλά ο τότε Εφιάλτης ήταν κάτοικος της Τραχίνας. Πρόδωσε στους Πέρσες ένα μυστικό μονοπάτι που τους οδήγησε στη νίκη.
Λέγεται ότι αργότερα ο Εφιάλτης, από φόβο για τους Σπαρτιάτες, απέδρασε στη Θεσσαλία και στο διάστημα της απουσίας του, ορίστηκε αμοιβή για το κεφάλι του. Φονεύθηκε από τον συντοπίτη του Αθηνάδη, τον οποίον οι Σπαρτιάτες αντάμειψαν ανάλογα.
Το όνομά του ΕΦΙΑΛΤΗ από τότε έγινε συνώνυμο της προδοσίας και των άσχημων ονείρων.
Δύο εξαίρετοι ηθοποιοι, ο Δήμος Σταρένιος και ο Αρτέμης Μάτσας ενσάρκωναν τον ΕΦΙΑΛΤΗ στη σύγχρονη εποχή.
Το όνομα ΕΦΙΑΛΤΗΣ στη σημερινή καθομιλούμενη χαρακτηρίζει τις κινήσεις βλαχομικροπολιντικάντηδων και οχι μόνο που σήμερα είναι εδώ, αύριο είναι εκεί, μεθαύριο παραπέρα και συνεχώς ψάχνουν περιφερόμενοι .
Η Μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ.) διαδέχθηκε αυτήν του Μαραθώνα και προηγήθηκε της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας και της τελευταίας σύγκρουσης στις Πλαταιές.
Γνωρίζουμε τα πάντα από το σχολείο: Πως ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας ηγήθηκε μιας στρατιάς 300 άριστων Σπαρτιατών οπλιτών και 700 Θεσπιέων και εμπόδισε για λίγο την προέλαση των Περσών και την καταστροφή της Αθήνας.
Πως αδυνατούσαν οι εκατομμύρια Πέρσες να νικήσουν τους λιγοστούς Έλληνες, οι οποίοι μάλιστα δήλωσαν σαρκαστικά ότι θα πολεμήσουν υπό σκιάν, αφού τα βέλη των Περσών ήταν τόσα πολλά που κάλυπταν τον ήλιο.
Πως, τέλος, ο προδότης Εφιάλτης αποκάλυψε στον Ξέρξη ένα μυστικό πέρασμα και βρέθηκαν οι Πέρσες πίσω από τους Έλληνες, κυκλώνοντάς τους και οδηγώντας τους στον (ένδοξο και ηρωικό) θάνατο.
ΟΙ ΠΗΓΕΣ
Οι βασικές μας πηγές για τη Μάχη των Θερμοπυλών είναι το 7ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου και το 11ο της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Διόδωρου Σικελιώτη (1ος αι. π.Χ.).
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ :
Δυστυχώς εκτός από τον Βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα, τον Ξέρξη και τον Εφιάλτη κανένα άλλο ονομα δεν είναι γνωστό…
Λεωνίδας: βασιλιάς της Σπάρτης και απόγονος του Ηρακλή. Στο ξεκίνημα του πολέμου, οι Σπαρτιάτες είχαν πάρει χρησμό από τους Δελφούς που έλεγε ότι ή θα χανόταν η πόλη τους από έναν ξένο ή θα σκοτωνόταν ένας Σπαρτιάτης βασιλιάς. Όταν συνειδητοποίησε ότι ζούσαν την τελευταία μέρα της μάχης, διέταξε τους συμμάχους να φύγουν και κράτησε μόνο τους Σπαρτιάτες του και τους Θεσπιείς που δεν τον υπάκουσαν. Λέγεται ότι παρήγγειλε στους στρατιώτες του να τελειώσουν γρήγορα το πρωινό τους, διότι θα δειπνούσαν στον Αδη. Απάντησε με το γνωστό “μολών λαβέ” στον Ξέρξη όταν εκείνος του ζήτησε να παραδώσουν τα όπλα.
Ξέρξης: βασιλιάς των Περσών. Ανέλαβε να ολοκληρώσει το σχέδιο του πατέρα του Δαρείου να κυριεύσει την Ελλάδα. Λέγεται ότι την πρώτη μέρα της Μάχης των Θερμοπυλών ανησύχησε τρεις φορές για την τύχη του στρατού του και κατάλαβε ότι είχε μεν πολλούς άνδρες, αλλά ελάχιστους πολεμιστές. Στη μάχη αυτή έχασε τους δύο αδελφούς του. Ο Αισχύλος τον παρουσίασε ως τραγικό πρόσωπο, έρμαιο της μοίρας και της πατρικής κατάρας.
Διηνέκης: Σπαρτιάτης οπλίτης. Είπε το παροιμιώδες “ωραία, τότε θα πολεμήσουμε υπό σκιάν” όταν του ανακοινώθηκε ότι οι Πέρσες ήταν τόσοι πολλοί ώστε τα βέλη τους μπορούσαν να σκεπάσουν τον ήλιο.
Δημάρατος: Σπαρτιάτης εξόριστος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως είπε κατά λέξη στον Ξέρξη: “Σε διαβεβαιώ ότι αν νικήσεις αυτούς τους άνδρες και τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες που βρίσκονται ακόμα στην πατρίδα τους, δεν υπάρχει άλλο έθνος στον κόσμο που θα τολμούσε να σου αντισταθεί ή να κάνει την παραμικρή κίνηση εναντίον σου. Βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το καλύτερο βασίλειο της Ελλάδας, αυτό που έχει τους γενναιότερους άνδρες”.
Τυρραστιάδας: Πέρσης αυτόμολος. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, αυτός ειδοποίησε τον Λεωνίδα για την προδοσία του Εφιάλτη και πρόλαβε έτσι ο Σπαρτιάτης βασιλιάς να διώξει τους περισσότερους συμμάχους.
Υδάρνης: ο αρχηγός των 10.000 ‘Αθανάτων’, της επίλεκτης προσωπικής φρουράς του Ξέρξη που έγραψε τον τραγικό επίλογο της Μάχης των Θερμοπυλών.
Δημόφιλος: ο αρχηγός των 700 Θεσπιέων που δεν εγκατέλειψαν το πλευρό του Λεωνίδα, αλλά που — άγνωστο γιατί — έχουν παραγκωνισθεί στην ιστορική συνείδηση από τους 300 Σπαρτιάτες.
Μεγιστίας: μάντης. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν ο πρώτος που ειδοποίησε τον Λεωνίδα για την προδοσία του Εφιάλτη καθώς την είχε διαβάσει στα σπλάχνα των ζώων της θυσίας την τελευταία νύχτα. Ο Λεωνίδας του ζήτησε να φύγει όμως εκείνος έμεινε και πέθανε στη μάχη.
Αφήστε μια απάντηση