Η Άννα Φωτοπούλου δέχτηκε να μου μιλήσει για τον πατέρα της, την αγαπημένο μας Μίμη Φωτόπουλο.
Νίκος Μουρατίδης
Φτιάχνοντας το άρθρο για να του κάνω το πορτραίτο του, μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες. Έτσι επικοινώνησα μαζί της για να μπορέσω να κατανοήσω καλύτερα αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη. Ο Μίμης Φωτόπουλος δεν ήταν ένας απλός ηθοποιός κινηματογραφικών κωμικών ταινιών.
Με την Άννα είπαμε πολλά και επειδή δεν χώρεσαν στο άρθρο μου, σκέφτηκα να φτιάξω ένα ξεχωριστό. Ιδού λοιπόν μέρος από την συνομιλία μας.
Άννα μου καλησπέρα, είχες ποτέ ρωτήσει τους γονείς σου πως γνωρίστηκαν;
- Φυσικά. Ο πατέρας μου γνώρισε την μητέρα μου το 1946 από την Καίτη Ντιρινταουα που τότε ήταν μεγάλη ντίβα της επιθεώρησης αλλά και βαθιά πολιτικοποιημένη γυναίκα με αντιστασιακή δράση, εξαιτίας της οποίας υπέστη διώξεις και εξορίες. Μετέπειτα υπήρξε και σύζυγος του Κώστα Χατζηχρήστου.
Ήταν έρωτας κεραυνοβόλος η γνωριμία τους;
- Ακριβώς. Κατάλαβαν ότι ταιριάζουν και σε λίγους μήνες παντρεύτηκαν, ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς 1946. Ο γάμος έγινε στον Άγιο Νικόλαο στα Πευκάκια στη γειτονιά του πατέρα μου. Αμέσως μετά μετακόμισαν στο Μαρούσι όπου γεννήθηκα και ‘γω. Το 1955 πήγαμε στο δικός μας σπίτι, πάλι στο Μαρούσι, όπου μένουμε μέχρι τώρα. Εκείνη τη χρονιά γεννήθηκε και η αδελφή μου η Μαρία.
Ως παιδάκι τι θυμάσαι από τον πατέρα σου;
- Ήταν ένας καταπληκτικός μπαμπάς, πολύ ευχάριστος, ήρεμος και με μεγάλη φαντασία. Πολλοί πιστεύουν πως οι ηθοποιοί είναι φασαριώδεις τύποι και εγωκεντρικοί. Ο πατέρας μου ήταν ήσυχος άνθρωπος που διάβαζε, έγραφε και με τις ώρες ασχολούταν φτιάχνοντας έργα τέχνης με πολύ μικρά χαρτάκια από γραμματόσημα, κάνοντας τα περίφημα κολλάζ του.
Θυμάσαι ποιος ήταν ο πρώτος διάσημος φίλος του πατέρα σου που γνώρισες;
- Στο σπίτι μας μπαινόβγαιναν ένα σωρό άνθρωποι. Ήταν ανοιχτό σπίτι και γνώρισα από παιδί αλλά και μεγαλύτερη…ένα σωρό ανθρώπους. Τον Νίκο Τσιφόρο, τον Πολύβιο Βασιλιάδη, τον Σωτήρη Πατατζή, τον μεγάλο σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβέλα με τη γυναίκα του Μίλια – μια πολύ ωραία γυναίκα που όποτε την έβλεπα την κοίταζα θαμπωμένη.
Από ηθοποιούς;
- Μην ξεχάσω τον Αχιλλέα Μάμακη με τη γυναίκα του Τατιάνα Βαρούτη, που ήταν διάσημη χορογράφος και από ηθοποιούς θυμάμαι έντονα την Ελένη Χαλκούση και την Ελένη Χατζηαργύρη. Επίσης ο δημοσιογράφος Σταμάτης Φιλιπούλης ήταν πολύ φίλος της οικογένειας μας.
Όλοι αυτοί ήταν ας πούμε η παρέα του πατέρα σου;
- Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν κάθε Κυριακή στο σπίτι μας, επι 10 χρόνια περίπου. Βέβαια έκανε παρέα και με άλλους συναδέλφους, όπως με τον Τάκη Χορν, που τον περίμενα με πολύ αγωνία για να τον ακούω να μιλάει με αυτό το ξεχωριστό τρόπο. Νομίζω δεν έχω γνωρίσει πιο χαρισματικό άνθρωπο, επίσης και το Ντίνο Ηλιόπουλο που τον έλεγε ο μικρός μου αδελφός, αν και είχαν την ίδια ηλικία.
Υπήρξε κάτι άλλο που θυμάσαι ως παιδί ή ως έφηβη;
- Η χούντα είναι μια πολύ άσχημη ανάμνηση. Τον Μάϊο του 1967 ήρθαν στο σπίτι και συνέλαβαν την μητέρα μου ως πρόσωπο προβολής της αριστεράς στο Μαρούσι – ήταν δημοτικός σύμβουλος της αριστεράς στο δήμο και πρόεδρος σε αρκετούς συλλόγους. Την έστειλαν στην Γυάρο και την άφησαν… Χειμώνας ήταν, περίπου μετά από 6-7 μήνες.
Ο πατέρας σου;
- Ο πατέρας μου επί χούντας έχανε την μία δουλειά μετά την άλλη, μας είχαν κόψει το τηλέφωνο και έξω απ’ το σπίτι υπήρχε πάντα ένας αστυνομικός. Χωρίς δουλειά και κλεισμένος μέσα, τότε ήταν που ξεκίνησε κι’ άρχισε να φτιάχνει έργα τέχνης, τα περίφημα κολλάζ του με γραμματόσημα. Βλέπεις, είχε πολύ χρόνο πια. Όλη μέρα διάβαζε, έγραφε και έκανε κολλάζ.
Θυμάμαι είχε κάνει και έκθεση με έργα του, έτσι δεν είναι;
- Το 1969 έκανε την πρώτη του έκθεση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, και μετά έκανε κι’ άλλες δέκα εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το 1984 εκδόθηκε το βιβλίο του “Το ποτάμι της ζωή μου”, τρίτο κατά σειρά, το πρώτο είναι «25 χρόνια θέατρο» και μετά το «Ελ Νταμπα» (όμηρος των Εγγλέζων). Έχει επίσης εκδώσει, πέντε ποιητικές συλλογές.
Θυμάσαι κάποια από τις τελευταίες του δουλειές;
- Βέβαια, τα τρία τελευταία χρόνια πριν φύγει από τη ζωή πήρε μέρος στις επιθεωρήσεις των Λαζόπουλου – Ξανθούλη στο θέατρο Βέμπο.
Αν σε ρωτήσω τι έχεις μάθει από τον πατέρα σου τι θα μου πεις;
- Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, μας έμαθε να αγαπάμε την τέχνη και να ξεχωρίζουμε το αληθινό από το ψεύτικο. Με τον τρόπο του βοήθησε να αναπτυχθεί η κρίση μας, μάθαμε επίσης να ζούμε αξιοπρεπώς και να σεβόμαστε τους ανθρώπους. Αξίες διαχρονικές, τις οποίες οφείλουμε και στον πατέρα αλλά και στην μητέρα μας.
Φωτογραφίες απο το οικογενειακό άλμπουμ του Μίμη Φωτόπουλου
Ο πατέρας μου αριστερά, με τον αδερφό του, Άγγελο.
Με την μητέρα μου όταν είχαν πρωτογνωριστεί το 1946
Εδώ με τον πατέρα μου και την μικρότερη αδελφή μου, την Μαρία.
Εδώ είμαι με τον πατέρα μου σε κάποιο αποκριάτικο πάρτι
Με το σκυλί του την πολυαγαπημένη του Νόρα
Στον Πύργο της Πίζας με την μητέρα μας, Μαργαρίτα Φωτοπούλου και τον Σωτήρη Πατατζή
Με Ντίνο Ηλιόπουλο και Σταμάτη Φιλιπούλη στο Μαρούσι έξω από το σπίτι μας
Ταξίδι στην Ιταλία με την μητέρα μας
Εκδρομή στη Χαλκίδα: Τατιάνα Βαρούτη, Νίκος Τσιφόρος, Μίμης Φωτόπουλος, Μαργαρίτα Φωτόπουλου, Ειρήνη Καψάσκη, Πολύβιος Βασιλειάδης και Χαρίκλεια Τσιφόρου
Εδώ είμαι με την αδελφή μου την Μαρία και τους γονείς μας
Στο σπίτι μας με τον Μιμή Καψάσκη και τον Γιώργο Τζαβέλλα
Όταν ο Δημήτρης Χορν έπαιζε το “Αλίμονο στους νέους”, στο καμαρίνι με την Άννα Συνοδινού και Κώστα Μουσούρη.
Με τον Τάκη Χορν και την μητέρα μας
Με τον Γιώργο Θεοδοσιάδη και την Ελένη Χαλκούση στην πρώτη του έκθεση ζωγραφικής
Με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο σε πρόβα
Με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και την Άννα Συνοδινού
Με την Τασσώ Καββαδία και την Μαρία Βούλγαρη για μπάνιο κάπου στην Θεσσαλονίκη
Διαβάστε ακόμα ένα πλήρες μεγάλο αφιέρωμα στον Μίμη Φωτόπουλο, εδώ: https://bit.ly/387kNLf
Με τον κολλητό του, τον Ντίνο Ηλιόπουλο στα καμαρίνια. Ζωγραφική για να περνάει η ώρα.
nikosonline
Αφήστε μια απάντηση