Το πρόβλημα με τους υπουργούς αυτής της κυβέρνησης, είναι ότι πολύ δύσκολα καταλαβαίνεις αν εννοούν τα όσα λένε, αν καταλαβαίνουν τι λένε, αν αυτά που λένε είναι αυτά πού ήθελαν να πουν ή αν υπέπεσαν σε «γλωσσικό ατόπημα», αν το ότι άλλα λέει ο ένας και τα εντελώς αντίθετα ο άλλος… απλώς έτυχε ή είναι επεξεργασμένο σχέδιο για να μας από-αποδιοργανώσουν πλήρως!
Τι από τα δύο είναι η Ειδομένη- ας πούμε; “Τιμή για την Ελλάδα…”, κατά πως απεφάνθη ο επί του πολιτισμού κ. Μπαλτάς, ή “σύγχρονο Νταχάου…” (και, άρα, δεν μας τιμά…) όπως βεβαιώνει ο υπουργός Εσωτερικών κ. Κουρουμπλής; Ο Καμένος, όταν απειλούσε πως “φεύγει από την κυβέρνηση, αλλά την στηρίζει, μέχρι να παρατηθεί ο Μουζάλας!”, εννοούσε αυτό που ακούσαμε, ή εννοούσε “ φεύγω αν δεν παραιτηθεί, αλλά και αν δεν παραιτηθεί… μένω μέχρι να παραιτηθεί!”, όπως ουσιαστικά τον είδαμε την επομένη να αποφασίζει;
Ο υπουργός οικονομικών κ. Τσακαλώτος, έχει δεσμευθεί πλειστάκις ότι “το νέο φορολογικό, θα είναι δίκαιο…”, συνεπής στην γραμμή Τσίπρα πως “οι πλούσιοι θα πληρώνουν περισσότερο και οι μικρομεσαίοι θα ελαφρυνθούν”. Και τότε, τι ήταν αυτό που ξεφούρνισε χθες μέσα στην Βουλή ο αναπληρωτής του κ. Τρύφων Αλεξιάδης (γνωστός και από άλλα “διαμάντια” που κατά καιρούς εκστομίζει), ότι “με το φορολογικό, τα άσχημα τελειώνουν, έρχονται τα… χειρότερα”; Μάλλον ο κ. αναπληρωτής αποκάλυψε την πραγματικότητα που… καλπάζει, σ’ ένα ξέσπασμα ειλικρίνειας.
Τα μαντάτα, δεν επιτρέπουν ούτε καν ψήγματα αισιοδοξίας: οι δανειστές (που θα… χαλάρωναν τις πιέσεις τους, ως αντάλλαγμα για το προσφυγικό που φορτωνόμαστε), επιμένουν στην σημαντική μείωση του “αφορολόγητου”, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα άτομα με μηνιαίο εισόδημα σκάρτα 700 ευρώ, και απαλλάσσονταν από φορολογία, να κληθούν τώρα να πληρώσουν φόρο. Αυξάνει η φορολογία για τους έχοντες ετήσιο εισόδημα άνω των 25.000 ευρώ (ίσως και λιγότερο-θα δούμε…), λόγω ανόδου των φορολογικών κλιμακίων. Και για τους άνω αυτού του ορίου “πλούτου”, οι κλίμακες εκτοξεύονται στα ύψη ( οι “κατέχοντες” άνω των 55.000-60.000 τον χρόνο, τα… μισά θα τα δίνουν στο κράτος! Παραμένει και η αυξάνει η… μονιμοποιηθείσα “έκτακτη” εισφορά αλληλεγγύης. Μ’ άλλα λόγια, “αποχαιρέτα την μικρομεσαία τάξη” που εξαερώνεται… Αυτή που κινεί την οικονομία και την αγορά.
Εμ έτσι, χωρίς να εξορθολογίζεις τις δαπάνες, χωρίς να πολεμάς την φοροδιαφυγή και μόνο με το να… φορολογείς (στα κιτάπια, μόνο…) αυτούς που ήδη δεν μπορούν να πληρώσουν, αναμενόμενο είναι τα ελλείμματα να μεγαλώνουν και μαζί τους και οι “τεχνοκρατικές” πιέσεις των δανειστών. Αυτό το αυτονόητο, δεν μπορεί να μην το καταλαβαίνει η κυβέρνηση-ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ.. Άρα, προς τι κυνηγά ανεμόμυλους και την… ουρά της; Προς τι κοροϊδεύει (και αυτοκοροϊδεύεται…) με νούμερα που δεν θα εισπραχθούν ποτέ;
Για να είμαστε δίκαιοι: η σημερινή κυβέρνηση, δεν φέρει το κύριο βάρος των ευθυνών (μόνο για τις εξεγέρσεις και ανυπακοές που οργάνωνε ως αντιπολίτευση βαρύνεται) για την κατάσταση που παρέλαβε πριν από 15 μήνες. Αλλά, έχει τεράστιες ευθύνες, για το γεγονός ότι με τις ιδεοληψίες, τα λάθη, τις ολιγωρίες, τις καθυστερήσεις, την αναποφασιστικότητά, τις πράξεις και τις παραλείψεις της, χειροτέρεψε τα πράγματα. Επιβάρυνε τρομακτικά, με γεωμετρική πρόοδο, την κατάσταση στην οποία παρέλαβε την χώρα-και μάλιστα σε μια στιγμή που στο ορίζοντα είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται ότι “κάτι” πάει να γίνει. Και σε τόσο κρίσιμες συγκυρίες, σαν αυτές που βρίσκεται η χώρα, και η παραμικρότερη επιβάρυνση, η ελάχιστη κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου είναι καταστροφική. Και η κυβέρνηση της “πρώτο-δεύτερης φορά αριστεράς…” ευθύνεται για πολύ περισσότερα από το “παραμικρό” και το “ελάχιστο”…
Δίνει, υποτίθεται, μάχες για τις “κόκκινες γραμμές” που έχει θέσει, μάχες που είναι εκ των προτέρων βέβαιη ότι θα τις χάσει, κι’ απλώς πασχίζει να κερδίσει χρόνο. Θα αρκούσε μία και μόνη μάχη, που θα την προετοίμαζε υπεύθυνα και επαγγελματικά και θα την έδινε αποφασιστικά, για ν’ αλλάξει το τοπίο: η μάχη της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας, η παραγωγική ανασυγκρότησή της χωρίς αριστερές προκαταλήψεις και φανταστικούς “εχθρούς”. Το μνημόνιο το οποίο η ίδια η κυβέρνηση συνομολόγησε με τους δανειστές, προβλέπει ρητά ότι “μέχρι τον Μάρτιο του 2016 (σσ: δηλαδή τώρα!) η Ελλάδα θα πρέπει να έχει καταρτίσει και υποβάλλει το δικό της εθνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα…”, Από τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, έχουν ήδη παρέλθει 6 μήνες. Μήνες απραξίας και… κυνηγιού ανεμόμυλων…
Είπαμε ότι τούτη η κυβέρνηση, δεν ευθύνεται καίρια για την κατάσταση που παρέλαβε. Αλλά φτάνει, πλέον, η ανώφελη επίρριψη ευθυνών στο παρελθόν. Σήμερα, έχει κι’ αυτή δικό της παρελθόν, για το οποίο οφείλει ν’ απολογηθεί, να διορθώσει τα σφάλματά της, να προχωρήσει. Να προχωρήσει η χώρα…
Αφήστε μια απάντηση