Οι οφειλέτες της Ψωροκώσταινας

Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος-Φίλιππος Καραμέτος

Ποδοσφαιρικές ομάδες, εταιρείες υπό εκκαθάριση ή υπό πτώχευση, κλειστές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, προφυλακισμένοι για οικονομικά εγκλήματα, πρώην κρατικές επιχειρήσεις, αλλά και φυσικά πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στον δημόσιο βίο όπως εκδότες, δημοσιογράφοι και διευθυντές προγραμμάτων, περιλαμβάνει η «μαύρη λίστα» του Υπουργείου Οικονομικών.

Οι  λίστες του ΥΠΟΙΚ περιλαμβάνουν 13.730 οφειλέτες που χρωστούν στο ελληνικό Δημόσιο πάνω από 80 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό, εισπράξιμα θεωρούνται περίπου τα… 8 διςΠρόκειται για έναν κατάλογο, στον οποίο αναγράφονται οι επωνυμίες νομικών προσώπων και τα ονόματα φυσικών προσώπων που οφείλουν στο Δημόσιο δισεκατομμύρια ευρώ. Για να είμαστε πιο ακριβείς: 13.730 οφειλέτες χρωστούν πάνω από 80 δισ. στο ελληνικό Δημόσιο.

Μεταξύ των ανθρώπων που απασχολούνται στα μέσα Ενημέρωσης και οφείλουν μεγάλα ποσά βρίσκεται η εκδοτική εταιρεία του επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου (ΚΕΡΔΟΣ) με τους δεκάδες απλήρωτους εργαζόμενους, ενώ στη λίστα -που ανήρτησε στο Διαδίκτυο η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων- αναγράφονται τα ονοματεπώνυμα γνωστών φυσικών προσώπων, όπως αυτό του Μαίνανδρου (κατά κόσμον Μένιου) Φουρθιώτη, πρώην μάνατζερ της Τζούλιας Αλεξανδράτου και νυν διευθυντή της τηλεόρασης του Έψιλον, αλλά και του πρώην γενικού διευθυντή της ΕΡΤ, με καριέρα σε διάφορα τηλεοπτικά κανάλια, Αιμίλιου Λιάτσου, ο οποίος πλέον διευθύνει την εφημερίδα Kontra και παρουσιάζει εκπομπή στο κανάλι του Γιώργου Κουρή (σ.σ. το ALTER-ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ περιλαμβάνεται επίσης στον κατάλογο των χρεών).

Συγκεκριμένα, οι οφειλές του εκδότη του Κέρδους (ΚΕΡΔΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ) στο Δημόσιο, Θωμά Λιακουνάκου (σ.σ. παραπέμπεται σε δίκη για τα εξοπλιστικά) ανέρχονται στο ποσό των 1.128.696,91 ευρώ.

Ο Μένιος Φουρθιώτης οφείλει στο Δημόσιο 355.839,67 ευρώ και ο Αιμίλιος Λιάτσος 306.116 ευρώ και κάτι ψιλά…

Κόντρες, αντιδράσεις και ξένα δημοσιεύματα

Όπως ήταν αναμενόμενο η δημοσιοποίηση της λίστας προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων. Από εισπρακτικής πλευράς, το Υπουργείο Οικονομικών δεν ποντάρει και πολλά σε αυτόν τον κατάλογο: Οι λίστες περιλαμβάνουν 13.730 οφειλέτες που χρωστούν στο ελληνικό δημόσιο περί τα 83 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό εισπράξιμο θεωρείται μόλις το 10% με 15%.

Ως εκ τούτου δεν υπάρχει διαχωρισμός των χρεών, ανάμεσα σε αυτά που μπορούν να εισπραχθούν και στα ανεπίδεκτα είσπραξης, παρά τη σχετική πρόβλεψη της νομοθεσίας.

Στα τηλεπαράθυρα σχολιάστηκε έντονα η δημοσιοποίηση της σχετικής λίστας, ενώ ενδιαφέρον επέδειξε και ο γερμανόφωνος Τύπος.

Το Spiegel, στην διαδικτυακή του έκδοση, αναφέρει ότι o κατάλογος, -η λίστα της ντροπής σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ-, περιλαμβάνει συνολικά 13.730 ονόματα με οφειλές που κυμαίνονται συνολικά στα 83 δις ευρώ.

«Με αυτά τα χρήματα μπορεί το Δημόσιο να καλύψει για τα επόμενα έξι χρόνια μισθούς και συντάξεις» επισημαίνει ο αρθρογράφος. «Όποιος βρίσκεται στον κατάλογο δεν έχει πληρώσει φόρους για τουλάχιστον ένα χρόνο παρά την προειδοποίηση από την εφορία. Εάν και μετά από αυτό, πληρωθούν οι (οφειλόμενοι) φόροι είναι αμφίβολο. Διότι στη λίστα βρίσκονται παλιές πρώην κρατικές εταιρείες, όπως η Olympic Airways, που χρωστά στο δημόσιο 1,35 δις αλλά και μια χρηματιστηριακή εταιρεία που χρεοκόπησε πριν από 25 χρόνια και χρωστά 8,5 δις, όπως παρατηρεί ο ελληνικός Τύπος.

Ανάμεσα στους οφειλέτες είναι και πολλές ποδοσφαιρικές ομάδες, όπως η ΑΕΚ με 250.000 ευρώ χρέος, ο Άρης Θεσσαλονίκης με 12,6 εκ.».

Το Spiegel επικαλείται δηλώσεις του ευρωβουλευτή των Πρασίνων Σβεν Γκίγκολντ, που χαρακτήρισε τη δημοσίευση των ονομάτων ως μια καλή ημέρα για τη φορολογική Δικαιοσύνη της Ελλάδας.

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και η Kronenzeitung της Αυστρίας: «Η δημοσίευση καταλόγου της κυβέρνησης με 13.730 ονόματα προκάλεσε σχετικό θόρυβο στην Ελλάδα» παρατηρεί παραπέμποντας σε δημοσίευμα του ελληνικού οικονομικού τύπου, το οποίο μετά από μια πρώτη ανάγνωση του καταλόγου αποφαίνεται ότι πρόκειται ως επί το πλείστον για χρεοκοπημένες εταιρείες.

* Η λέξη Ψωροκώσταινα χρησιμοποιείται για αναφορές στο ελληνικό κράτος ως κράτος φτωχό, που πάσχει από επιστημονική οργάνωση και διαχείριση των εσόδων του.