Οι χειρότεροι συριζαίοι είναι οι πρώην «πασόκοι» του Αντρέα».
Το έγραψα σε μια ανάρτησή μου στα social media προ ημερών με αφορμή την δικαιολογημένα επικριτική αντίδραση του δημάρχου Τρικάλων για υπουργό της κυβέρνησης που εξακολουθεί να καπνίζει σε εσωτερικό χώρο παρότι ο σχετικός νόμος το απαγορεύει.
Ομολογώ ότι δεν έπεσα από τα σύννεφα με τις αντιδράσεις πρώην και νυν φίλων του ΠΑΣΟΚ, είτε δημόσια είτε στο inbox, για τη φράση μου.
Νίκος Αρμένης
Οι πρώτοι μου επιτέθηκαν και οι δεύτεροι έσπευσαν να συμφωνήσουν. Οι περισσότεροι ωστόσο έχω την υποψία ότι ανήκουν σε μια τρίτη κατηγορία που δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα μαζί μου.
Μιλάω για τους πρώην φίλους του ΠΑΣΟΚ που στις εκλογές του ’15 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα καταριούνται την ώρα και τη στιγμή..
Η σχέση μεταξύ όλων αυτών των – κατά κάποιο τρόπο – διαφορετικών φυλών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον σχεδόν πολεμική.
Το βλέπεις στις αναρτήσεις τους. Όσοι σήμερα δηλώνουν συριζαίοι περνάνε γενεές δεκατέσσερις τους πρώην συντρόφους τους στο Κίνημα.
Όσοι πάλι, παραμένουν αμετακίνητοι στην αγκαλιά του στοργικού πράσινου ήλιου που ανατέλλει και τους οδηγεί, «στολίζουν» την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της με διάφορα κοσμητικά επίθετα.
Όλοι αυτοί πάντως στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ – είτε επί Ανδρέα είτε επί Σημίτη – μια χαρά έβρισκαν τρόπους να συνυπάρξουν και να ξεπερνούν τις όποιες διαφορές.
Ειδικά οι λάτρεις του Ανδρέα Παπανδρέου επέδειξαν αξιοσημείωτη υπομονή στα χρόνια του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ προκειμένου να μην κατέβουν από το τρένο της εξουσίας την οκταετία 1996-2004, κι ας διαφωνούσαν με βασικές, με κεντρικές κυβερνητικές αποφάσεις.
Αυτοί ήταν και οι πρώτοι που όταν η εξουσία έκανε φτερά, έσπευσαν να εγκαταλείψουν το …πλοίο.
Μεσολάβησε βέβαια η περίοδος ΓΑΠ όπου και μόνο το επώνυμο «Παπανδρέου» ήταν αρκετό για να δικαιολογήσουν άπαντες στο ΠΑΣΟΚ – με εξαίρεση τους τότε δελφίνους – τα άπαντα..
Και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω κρίσης άρχισε ξαφνικά μετά τις εκλογές του 2012 να έχει δυναμική εξουσίας, σταδιακά άρχισαν και οι μετακινήσεις.
Πρώτοι πρώτοι εκείνοι που ξαφνικά θυμήθηκαν τις πορτοκαλί σημαίες στις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ το ’80, όταν δηλώναν μέσα στο Κίνημα αριστεροί.
Και μετά ακολούθησαν και άλλοι. Οι περισσότεροι φανατικοί θαυμαστές του Ανδρέα Παπανδρέου.
Και σε επίπεδο στελεχών, και σε επίπεδο ψηφοφόρων έγινε κανονική απόβαση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με έναν αρχηγό, τον Αλέξη Τσίπρα, που έκανε και εξακολουθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να μοιάσει στον Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν πια βουλωμένο γράμμα τι θα επακολουθούσε.
Έτσι αγαπητοί μου έφτασε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 3% στο 35%.
Ο Τσίπρας έπεισε ότι μπορεί να ξαναστήσει μια παραλλαγή του ΠΑΣΟΚ του ’80, κι ας μην είχε την δυνατότητα όπως ο Αντρέας Παπανδρέου να «σκορπίσει» δύο πακέτα Ντελόρ για να φτιάξει στρατούς πιστών ψηφοφόρων. Το προσπαθεί πάντως διαφορετικά αυτό.
Αρκούσε όμως η εικόνα. Και αρκεί για πολλούς ακόμα.
Ένας Αλέξης Τσίπρας που χρησιμοποιεί τις εκφράσεις, τη ρητορική, ακόμα και τις κινήσεις πολλές φορές του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Κι ας μην έχει ούτε κατά διάνοια το ηγετικό προφίλ του Παπανδρέου.
Αρκεί να τον θυμίζει είπαμε.
Οι χειρότεροι συριζαίοι είναι οι πρώην πασόκοι του Αντρέα.
Να μου το θυμηθείτε….
Όταν θα αρχίσει να αχνοφαίνεται η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, πάλι θα είναι οι πρώτοι που θα εγκαταλείψουν το ..πλοίο.
Αφήστε μια απάντηση