Ολα όσα έγιναν στη βραδιά μνήμης στην παλιά γειτονιά του Νίκου Κούρκουλου

Ο πατέρας του αγόρασε εκεί σπίτι το 1936 κι ο Ν. Κούρκουλος ποτέ δεν ξέχασε το δήμο Ζωγράφου. Το αφιέρωμα κι η απόφαση να μετονομαστεί η οδός Γαΐου σε οδό Κούρκουλου.

Δεν ήταν διόλου τυχαίο που στην επέτειο της συμπλήρωσης των 70 του χρόνων ο δήμος Ζωγράφου επέλεξε να τιμήσει το Νίκο Κούρκουλο. Αυτό το ξεχωριστό του τέκνο, γέννημα – θρέμα της περιοχής από το 1936 που ο πατέρας του, Αλκίνοος, με καταγωγή από την Κέρκυρα, αποφάσισε να αγοράσει σπίτι στην περιοχή. Ο Νϊκος Κούρκουλος δεν έκοψε ποτέ τους δεσμούς του με το δήμο Ζωγράφου. Ούτε όταν έφυγε από εκεί αργότερα στη ζωή του. Επισκεπτόταν συχνά την παλιά του γειτονιά καθότι οι γονείς του έμεναν εκεί και δεν έπαψε ποτέ να διατηρεί στενούς δεσμούς μαζί τους.

Ηταν μια βαθιά συγκινητική βραδιά στο Θέατρο Στοά για την πραγματοποίηση της οποίας ο ιδιαίτερα δραστήριος δήμος Ζωγράφου συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη, ηθοποιό Θανάση Παπαγεωργίου, ιδρυτή του Θεάτρου και πρόεδρο του Εθνικού Θεάτρου. Ηταν και μια βραδιά που έβγαλε είδηση: Πολύ σύντομα η οδός Γαΐου (στη συμβολή με την οδό Γεωργίου Παπανδρέου βρισκόταν το πατρικό του Νίκου Κούρκουλου) θα μετονομαστεί οδός Νίκου Κούρκουλου.

Μια επίσης μια λαμπερή βραδιά η χθεσινή – εντάχθηκε στη σειρά εκδηλώσεων-αφιερωμάτων με τίτλο Επι Σκηνής – με διθυραμβικές, για τον Νίκο Κούρκουλο, ομιλίες που ακούστηκαν από χείλη φίλων, συμπρωταγωνιστών και συνεργατών του όπως η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, ο Θανάσης Παπαγεωργίου, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Σταμάτης Φασουλής, η Άννα Φόνσου αλλά κι η δήμαρχος, Τίνα Καφατσά. Την παρακολούθησαν μέλη της οικογένειάς του, όπως η Μαριάννα Λάτση κι η Εριέττα Κούρκουλου – Λάτση, άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου, όπως ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Στάθης Λιβαθινός, αλλά και πολλοί άνθρωποι που έμεναν στην ίδια γειτονιά και διατηρούν έντονες μνήμες.

Σπάνια οικογενειακή φωτογραφία του Νίκου Κούρκουλου (πρώτος από αριστερά) από τη γειτονιά του στο δήμο Ζωγράφου. Τρίτη από αριστερά η μητέρα του, Αυξεντία

Λυδία Κονιόρδου: H εποχή Κούρκουλου (1993-2007) στάθηκε καθοριστική για το Εθνικό Θέατρο

«H εποχή Κούρκουλου (1993-2007) στάθηκε καθοριστική για το Εθνικό. Μαζί με τον νόμο που άλλαξε τότε, επί υπουργίας Θάνου Μικρούτσικου, και παρά τις εσωτερικές αντιδράσεις και απεργίες, τροποποιήθηκαν τα δεδομένα στη λειτουργία της κρατικής σκηνής. Στα συν της θητείας του περιλαμβάνεται η ίδρυση της Πειραματικής Σκηνής μαζί με το Εργαστήρι Ηθοποιών, που ανέλαβε τότε ο Στάθης Λιβαθινός, καθώς και η μόνιμη λειτουργία της Παιδικής Σκηνής. Η ουσιαστική προσφορά του ήταν ένα μεγάλο άνοιγμα του θεάτρου προς το ευρύτερο κοινό, με παραστάσεις που ήθελαν να συνδυάσουν την ποιότητα με την ψυχαγωγία. Μέσα στην πολυετή θητεία του ξεχώρισαν παραστάσεις, τόσο στο αρχαίο δράμα και στην Επίδαυρο όσο και στην Αθήνα», είπε στην ομιλία της η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου.

Και συμπλήρωσε: «Ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής οραματίστηκε και δημιούργησε το Παιδικό Στέκι, την Πειραματική Σκηνή, τον Άδειο Χώρο, το Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας, την Διεθνή Σκηνή και τη Θερινή Ακαδημία Θεάτρου και αναβάθμισε δραστικά την Δραματική Σχολή του Εθνικού. Κατά τη διάρκεια της θητείας του παρουσιάστηκαν πολλά και σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου καθώς και έργα πολλών Ελλήνων συγγραφέων, σε όλες τις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου». Και κατέληξε: «Τον Μάρτιο του 2006 υπέγραψε εκ μέρους της πολιτείας την οριστική σύμβαση για την ανάθεση του έργου “Αποκατάσταση και εξοπλισμός του κτιριακού συγκροτήματος του Εθνικού Θεάτρου”, που αποτελεί ένα από τα κυριότερα οράματα της Καλλιτεχνικής του θητείας».

Με τη σειρά του, ο Θανάσης Παπαγεωργίου αναφέρθηκε στη γνωριμία του με το Νίκο Κούρκολο, στην περιοδεία 6 εβδομάδων που έκαναν στην Αυστραλία αλλά και στη συνεργασία τους στο “Παραμύθι χωρίς Ονομα”, την πρώτη παραγωγή του Εθνικού που βρήκε τον Νίκο Κούρκουλο στη θέση του Καλλιτεχνικύ Διευθυντή, αλλ και σε μια ακόμα φορά που συναντήθηκαν καλλιτεχνικά στο σίριαλ του Antenna «13ο κιβώτιο». Οσο για τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, μίλησε για τους δασκάλους του Νίκου Κούρκουλου στο Εθνικό και πως συνέλαβαν στην καλλιτεχνική διαμόρφωσή του, ενώ τόσο ο Σταμάτης Φασουλής όσο κι η Αννα Φόνσου θυμήθηκαν με γλαφυρό τρόπο θεατρικές και κινηματογραφικές συνεργασίες μαζί του.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκαν αποσπάσματα από σημαντικούς σταθμούς της καλλιτεχνικής του πορείας ενώ παρουσιάστηκαν τραγούδια που ερμήνευσε ο ίδιος ή ακούστηκαν σε ταινίες που πρωταγωνίστησαν. (Τραγούδι: Εύα Καμινάρη, Ανδριανή Κυλάφη και Σταύρος Παπασταύρου, πιάνο: Θωμάς Κοντογεώργος, τσέλο: Ορέστης Ζαφειρόπουλος, κιθάρα: Σταύρος Παπασταύρου).

Το πατρικό του Νίκου Κούρκουλου όπως είναι σήμερα στη συμβολή των οδών Γαΐου και Γ. Παπανδρέου. Η πρώτη θα μετονομαστεί σε οδός Νίκου Κούρκουλου

Νίκος Κούρκουλος με λίγα λόγια

Ο Νίκος Κούρκουλος, γεννημένος στις 5 Δεκεμβρίου του 1934, μεγάλωσε σε μία μονοκατοικία στου Ζωγράφου, στην οδό Γεωργίου Παπανδρέου 14. Οι γονείς του, δύο χρόνια μετά τη γέννησή του, αγόρασαν σπίτι στην περιοχή, όπου και έζησαν μόνιμα μέχρι το θάνατο της μητέρας του. Σήμερα έχει ανεγερθεί πολυκατοικία και έχει αγοραστεί.

Ο πατέρας του Αλκίνοος, Κερκυραίος στην καταγωγή, διατηρούσε κουρείο στην οδό Αμερικής. Η μητέρα του Αυξεντία, από την Τήνο, ήταν μια δυναμική γυναίκα που στήριζε ψυχή τε και σώματι τους άνδρες της οικογένειας της, καθώς είχε τέσσερα αγόρια. Ο Νίκος ήταν ο δεύτερος κατά σειρά.

Από μικρός αγαπούσε τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Όλοι θυμούνται το όμορφο παιδί που έπαιζε μπάλα στη γειτονιά. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός.

Με μια παλιά σαμπρέλα που βρίσκει στο δρόμο, ένα ζευγάρι καλοκαιρινά πέδιλα και τη βοήθεια του τσαγκάρη γείτονα, φτιάχνει μόνος του τα απαραίτητα παπούτσια για να τρέξει στο γήπεδο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και ενώ βρίσκεται στο γυμνάσιο, θα περάσει την πόρτα του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Θα εγκαταλείψει για την υποκριτική.

Σπουδάζει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο πλευρό του Μάνου Κατράκη, τον οποίο ο Κούρκουλος εκτιμούσε απεριόριστα και τον καθοδήγησε να δώσει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου .

Την πρώτη θεατρική του εμφάνιση έκανε στο έργο «H κυρία με τις καμέλιες» με το θίασο Λαμπέτη – Xορν (1958-59). Στον κινηματογράφο διακρίθηκε σε ρόλους «ζεν-πρεμιέ» και πρωταγωνίστησε σε κοινωνικά δράματα. Το 1974 απόκτησε τη δική του θεατρική στέγη, το θέατρο ΚΑΠΠΑ.

Το 1994 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος(1994-2007). Η θητεία του υπήρξε καθοριστική για το Εθνικό.