Οταν στις Κάννες γλεντούσαν με Μελίνα και Ζαμπέτα

Μιλάμε για τις στοίβες που «έχτισε» το τσακίρ κέφι θαμώνων με περγαμηνές, από το διεθνές τζετ σετ και το διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα, τον Μάιο του 1960, λίγες ώρες προτού η Μελίνα Μερκούρη ανακοινωθεί ως νικήτρια του Βραβείου Ερμηνείας για το «Ποτέ την Κυριακή» του Ζιλ Ντασέν

Αυτές οι αστραφτερές στοίβες σπασμένων ποτηριών φωτογραφήθηκαν πολύ, σχολιάστηκαν πολύ και πέρασαν ως θρύλος στην ιστορία του σινεμά και του περίφημου κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών. Μιλάμε για τις στοίβες που «έχτισε» το τσακίρ κέφι θαμώνων με περγαμηνές, από το διεθνές τζετ σετ και το διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα, τον Μάιο του 1960, λίγες ώρες προτού η Μελίνα Μερκούρη ανακοινωθεί ως νικήτρια του Βραβείου Ερμηνείας –μαζί με την Ζαν Μορό– για το «Ποτέ την Κυριακή» του Ζιλ Ντασέν, που χάρισαν τελικά το 1961 το Οσκαρ Τραγουδιού, για τα «Παιδιά του Πειραιά», στον Μάνο Χατζιδάκι.

Είμαστε λοιπόν στο 1960 και στο κλαμπ «Ζορμπάς» -ομώνυμο του αντίστοιχου παρισινού- του πανύψηλου (1,93) άλλοτε πρωταθλητή κολύμβησης Μπάμπη Μουτσάτσου. Ιδιοκτήτη και του θρυλικού κλαμπ Quinta στη Φωκίωνος Νέγρη και του ομωνύμου στην Υδρα. Πρώτη «χορεύτρια» και τραγουδίστρια στο γλέντι, με το μπουζούκι του Γιώργου Ζαμπέτα, η Μελίνα, με φούξια φόρεμα και πάντα με ένα τσιγάρο στα χείλη. Μαζί της, με τα «Παιδιά του Πειραιά» χόρεψαν συρτάκι και το… δίδαξαν στο ενθουσιώδες κοινό οι Δήμος, Τάσος και Ιορδάνης Αμπατζόγλου, τρίο χορευτών με ιστορία. Γύρω, στοίβες από σπασμένα πιάτα πάνω στο τσακίρ κέφι. Σήμα κατατεθέν, έκτοτε, του ελληνικού γλεντιού, που πέρασε ως glenti στα χείλη όλων και μαζί με το θεοδωράκειο συρτάκι του «Ζορμπά», από την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη με τα τρία Όσκαρ και τις εφτά υποψηφιότητες (1964), έφτασε να λανσάρει το τουριστικό «προφίλ» της Ελλάδας, με μπουζούκι. Και μέσα από τις αφίσες του ΕΟΤ το νοθευμένο λευκό των αιγαιοπελαγίτικων νησιών (το παραδοσιακό χρώμα ήταν κυρίως η ώχρα).

Το glenti στις Κάννες με τη Μελίνα σχεδόν σαν οικοδέσποινα και από κάτω τον συγγραφέα Ζορζ Σιμενόν να της φωνάζει σε σπαστά ελληνικά «κούκλα, να ζήσεις», έμελλε να γράψει ιστορία. Αν και κάποιοι συντηρητικοί Γάλλοι και άλλοι κριτικοί δεν κολάκεψαν καθόλου την εικόνα της Μελίνας, με χαρακτηρισμούς που η ελληνική ομήγυρη -από τους 700 που εκτιμάται ότι πέρασαν από τον «Ζορμπά»- συμφώνησε να αποδώσει με τη λέξη «κατσιβέλα». Μολονότι δεν έκαναν το ίδιο με την Μπεγκούμ Αγά Χαν (τέταρτη σύζυγο-χήρα του θρυλικού ηγέτη των σιιτών μουσουλμάνων Αγά Χαν Γ’, που είχε παντρευτεί και την ντίβα Ρίτα Χέιγουορθ), στην οποία φέρεται ο Ζιλ Ντασέν να έδειξε πώς να σπάει πιάτα και ποτήρια.

Η περιγραφή του Γιώργου Ζαμπέτα είναι η πιο γλαφυρή: «Μέσα εκεί ήτανε όλοι οι μεγιστάνες του πλούτου. Ολα τα λεφτά. Ολοι οι μεγιστάνες της κονόμας, του πρες, του κινηματογράφου, του θεάτρου. Από τα πέρατα της Γης, και Κινέζοι και Αμερικανοί, Εγγλέζοι, Ρώσοι. Η σοσάιετι του χρήματος. Ροκφέλερ, Ωνάσης και δεν συμμαζεύεται. Ολοι οι μεγιστάνες της τέχνης, της μόδας και όλοι οι μεγιστάνες να πούμε του σινεμά και του θεάτρου: η Ιμπέριο Αρχεντίνα από Ισπανία, η Γκρέις Κέλι του Μονακό, ο Ρενιέ, η Τζίνα Λολομπριγκίτα, η Σοφία Λόρεν. Κάτι γούνες, κάτι πράγματα! Να δεις χρυσαφικό, να δεις διαμαντικό! Ολες οι Μπριζίτ Μπαρντός ήτανε μαζεμένες εκεί. Μπουκάρω με το μπουζούκι στα ίσια κι αρχινάω, τι τσάμικο με το μπουζούκι «Τα παιδιά του Πειραιά», τι τσιφτετέλι με τα «Παιδιά του Πειραιά». Μέχρι που το μάθανε όλοι και το τραγουδάγανε».

Οταν εμφανίστηκε η Μελίνα, «έγινε σεισμός». Μπήκε με έναν τεράστιο δίσκο με ποτήρια και ένας σερβιτόρος τη βοηθούσε να τα σπάει. Ο θρύλος μιλάει για 10.000 ποτήρια που έσπασαν σε εκείνη την ολονυκτία. Ομως ποιος μετρούσε; Ακόμη δεν έσπαγαν πιάτα, όπως αργότερα στην ημεδαπή, στα μπουζουξίδικα ή σκυλάδικα. Πάλι με τα λόγια του Ζαμπέτα: «Δεν ματαλέγεται αυτό το γλέντι! Με είχε πιάσει το πατριωτικό μου κάργα και λέω, τώρα, μπαγάσηδες, θα σας πάρουμε τους κοντυλοφόρους κι αύριο θα γίνει της τρελής. Είχε πάει ώρα εφτάμισι το πρωί, είχε βγει ο ήλιος και δεν είχε φύγει ούτε ένας. Και να ληφθεί υπόψη ότι από τις δωδεκάμισι έπαιζα τελείως μόνος. Εντέλει, απόκαμα. Δεν άντεξα. Λέω, παιδιά τελειώσαμε».