Μονότοξα, δίτοξα, πολύτοξα πέτρινα γεφύρια που μας θυμίζουν άλλες εποχές. Ανθρώπινη σοφία που δαμάζει, χωρίς να ταπεινώνει, περήφανα ποτάμια με ιστορία όπως ο Αχελώος, ο Άραχθος και ο Αώος.
Γεφύρια έργα περίτεχνα, που πλέον δεν έχουν καμία χρήση σήμερα, απλώς νιώθουν το χάδι της ανθρώπινης ματιάς και του έντονου θαυμασμού. Αναπολούν τις στιγμές που τα διασχίζαν εκατοντάδες κοπάδια όταν πηγαίναν στα χειμαδιά, εμπορεύματα που κατευθύνονταν σε εμπορευματικά κέντρα, άνθρωποι που πηγαίναν στις δουλειές τους.
Το γεφύρι της Άρτας
«Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύρι εστεριώνανε στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς εχτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν…»
«Αν δεν στοιχειώστε άνθρωπο γιοφύρι δεν στεριώνει…»
Κάτι η ομορφιά κι ο μύθος του, κάτι ότι βρίσκεται σε αστικό περιβάλλον απέναντι από πολυσύχναστο δρόμο, το γεφύρι της Άρτας είναι το πιο φημισμένο και το πιό πολυφωτογραφημένο πετρόκτιστο γεφύρι της Ελλάδας. Kτισμένο πάνω σε ίχνη από θεμέλια αρχαίας γέφυρας, με τέσσερα μεγάλα τόξα, γεφυρώνει τον Άραχθο, στο ύψος της Άρτας.
To γεφύρι του Κοκκόρου
Το μονότοξο γεφύρι του Κοκκόρου ή του Νούτσου, βρίσκεται σ’ ένα βραχώδες στένωμα του φαραγγιού Βίκου, πρωτοκατασκευάστηκε το 1750 και ήταν το μοναδικό πέρασμα των χωριών της περιοχής. Το κύριο χαρακτηριστικό του υπέρκομψου γεφυριού είναι ο τρόπος με τον οποίο το τόξο ανάμεσα στους δύο βράχους ενώνεται με τα καλντερίμια που δεν είναι προέκταση του, αλλά είναι κάθετα και παράλληλα με την κοίτη του ποταμού.
To καλογερικό γεφύρι
Το εντυπωσιακό αυτό γεφύρι που θυμίζει κάμπια εν κινήσει, βρίσκεται στο κεντρικό Ζαγόρι. Ο διάδρομος του γεφυριού δεν είναι ευθύγραμμος, αλλά παρακολουθεί το ανεβοκατέβασμα των τριών τόξων δημιουργώντας ένα πανέμορφες καμπυλώσεις. Από εδώ περνάγαν τα φορτωμένα ζώα με στάρι και πηγαίναν στο μύλο του καλόγερου για να το μετατρέψουν σ΄αλεύρι.
To γεφύρι της Πλάκας
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων, ανοίγματος 40 μέτρων, στον ποταμό Άραχθο, δεν υπάρχει πια. Μια μεγάλη νεροποντή ήταν η αφορμή, τα αίτια όμως εντοπίζονται στην αδιαφορία της Πολιτείας, που ενώ είχαν εντοπισθεί κάποια τεχνικά προβλήματα, δεν γινήκαν οι απαιτούμενες διορθωτικές ενέργειες. Το γεφύρι κτίστηκε το 1866 και εδώ ήρθαν σε συνεννόηση την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης το ΕΛΑΣ με τον ΕΔΕΣ.
Το γεφυράκι του καπετάν Αρκούδα
Ένα ταπεινό μονότοξο που βρίσκεται κοντά στο γεφύρι του Κοκκόρου, παρ’ όλο το μικρό του μέγεθος, δεν στερείται κομψότητας. Οι γύρω βράχοι, τα πετρώματα και η λιθοδομή του γεφυριού δημιουργούν μιά ενότητα αξεπέραστη.
Αφήστε μια απάντηση