Στα 1968 και… ΝΙΚΗ ΜΑΚΡΑΚΩΜΗΣ – ΑΣ ΛΑΜΙΑΣ 1 – 1 με γκολ του αέρινου Γιάννη Μαντά

Αναδημοσίευση

Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν …   από τον Παναγιώτη Ντάνη

Ήταν νομίζω 1968 κι  μέγας φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας έλαβε χώρα στο «κατάμεστο» από φιλάθλους, Γήπεδο της Μακρακώμης.

Αντιμέτωποι, η «ΝΙΚΗ ΜΑΚΡΑΚΩΜΗΣ» και ο «ΑΣ ΛΑΜΙΑΣ» με προπονητή τον Παρασκευά Αντωνίου και ποδοσφαιριστές τον Γιαννέλο τον Αργυρίου τον Τροχανά τον Πανόπουλο τον Καρανικόλα (έπαιξε ένα ημίχρονο) κλπ κλπ …. που τότε αγωνιζόταν στη Β Εθνική, κι αν δεν κάνω λάθος,  εκείνη τη χρονιά είχε τερματίσει 3η στην κατηγορία της.

 

Ο αγώνας ήταν σκληρός αλλά δυστυχώς ο ΑΣ ΛΑΜΙΑΣ προηγήθηκε από νωρίς με γκολ του Τραχανά.

Η «ΝΙΚΗ» το πάλεψε αλλά δυστυχώς δεν…….. η ομάδα ήταν πολύ κουρασμένη….

Άλλοι παίκτες ήρθαν κατευθείαν από τα χωράφια αλλά οι περισσότεροι κατευθείαν από το ποτάμι του Σπερχειού που είχαν πάει για το μεσημεριανό μπάνιο (Τότε τα ποταμίσια μπάνια ήταν πολύ της «μοδός».)

H καλύτερη στιγμή του αγώνα ήταν όταν ο διαιτητής στο 89΄κι ενώ το σκορ ήταν 0-1, έδωσε πέναλτι εναντίον της Λαμίας επειδή ο Κανέλης (Λεωνίδας Γιαννέλος, Νέλεκο) …. «άθελα του» αγκάλιασε τη μπάλα στη μικρή περιοχή…  χωρίς λόγο και αιτία……………

Το πέναλτι κλήθηκε  «αυτοβούλως»,  να εκτελέσει το αέρινο δεξί εξτρέμ της ΝΙΚΗΣ ΜΑΚΡΑΚΩΜΗΣ Γιάννης Μαντάς.

Εκεί ήταν όλα τα λεφτά του αγώνα.

Ευτυχώς που τότε δεν είχε εφευρεθεί το στοίχημα.

Θα έκλαιγαν μανούλες και παιδιά.
Το πέναλτι μετά από την σχετική φασαρία ….    ήταν δεν ήταν πέναλτι (έτσι γίνεται συνήθως) κλπ τέτοια ευτράπελα τελικά εκτελέστηκε.

Ο τερματοφύλακας της Λαμίας Πανόπουλος (μετέπειτα τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού) απέκρουσε το πέναλτι, αλλά μετά από εισήγηση του αείμνηστου Λεωνίδα Γιαννέλου,  συνεπικουρούμενου από τους Τραχανά & Αργυρίου, ο διαιτητής ανέλαβε την υποχρέωση να ξαναστήσει τη μπάλα στο σημείο του πέναλτι …..     και μάλιστα τόσες φορές, όσες απαιτούνταν για να μπορέσει ο αγαπητός μας φίλος Γιάννης Μαντάς να σημειώσει γκολ.

Ε !!! Λοιπόν η εκτέλεση του πέναλτι έγινε ευτυχώς μόνον πέντε φορές.

Αναλυτικά το οδοιπορικό της εκτέλεσης έχει ως εξής:

Πρώτη εκτέλεση: Ο Μαντάς εκτελεί και ο τερματοφύλακας της Λαμίας Πανόπουλος αποκρούει.
Δεύτερη εκτέλεση: O Μάντας εκτελεί και η μπάλα καταλήγει άουτ, στην αχυρώνα του Ζάχου λίγο πάνω από το γήπεδο.
Τρίτη εκτέλεση: Ο Μαντάς εκτελεί και ο Πανόπουλος αποκρούει εκ νέου.
Τέταρτη εκτέλεση: Ο Μαντάς εκτελεί η μπάλα πάει στις αμυγδαλιές δίπλα από το γήπεδο
Πέμπτη εκτέλεση: Ο Μαντάς εκτελεί, ο Πανόπουλος έχει πιάσει την κουβέντα με το Γιαννέλο και

ω!!! του θαύματος ……. η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα.

Οι πανηγυρισμοί ήταν έξαλλοι τόσο από τους ποδοσφαιριστές της ΝΙΚΗΣ αλλά κυρίως από τους ποδοσφαιριστές της ΛΑΜΙΑΣ προεξάρχοντος του Λεωνίδα Γιαννέλου και του τότε προπονητή της Λαμίας Παρασκευά Αντωνίου.

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο και αφορούν στιγμιότυπα από την τότε ποδοσφαιρική συνάντηση.

 

 

 

Ο αείμνηστος Λωνίδας Γιαννέλος

Ο τερματοφύλακας της Λαμίας τότε και μετέπειτα του Παναθηναϊκού Πέτρος Πανόπουλος

Διακρίνονται απο δεξιά ο καλύτερος Πρόεδρος που πέρασε ποτέ από την Νίκη Μακρακώμης Μήτσος Καλοπίτας και οι αείμνηστοι Γεώργιος Σκαργιώτης ή Τάγκας σύμβουλος , ο Ηλίας Στόγιας δεξί μπάκ

Στη φωτογραφία διακρίνονται με τη σειρά απο αριστερα μερικοί από τους ποδοσφαιριστές της τότε Νίκης Μακρακώμης , ο Κώστας Λαμπαδιάρης, ο Παναγιώτης Ντάνης, ο αειθαλής Αλέκος Λιάσκας που και σήμερα αν χρειαστεί μπορεί να παίξει, ο Τραχανάς (ποδοσφαιριστής της Λαμίας από τα μεγαλύτερα ονόματα της Λαμίας μαζί με τον δικό μας Λεωνίδα), ο αείμνηστος Ηλίας Στόγιας, ο Κώστας Κουμπούρας, ο Πάνος Στόγιας (με μαλλιά) και ο Θανάσης Αποστολόπουλος (ένα από τα μπίνια).

Διακρίνονται με τη σειρά απο αριστερα ο Αλέκος Λιάσκας, ο Κώστας Λαμπαδιάρης, ο Μίμης Αποστολόπουλος (το μπίνι Νο 01), ο Παναγιώτης Ντάνης, ο Τραχανάς (ποδοσφαιριστής της Λαμίας ), ο Θανάσης Αποστολόπουλος (το μπίνι Νο 02).

Διακρίνονται με τη σειρά απο αριστερα ο προπονητής της Λαμίας και καθηγητής γυμναστικής τότε στο Γυμνάσιο Μακρακώμης Παρασκευάς (Βούλης) Αντωνίου, ο Παναγιώτης Ντάνης και ο Σωτήρης Καλοπίτας (ο επονομαζόμενος Καπερνέκας)