Η φαρμακερή ατάκα «είναι η εφαρμογή ανόητε» που είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο πάνελ της ανοιχτής συζήτησης στο Νταβός είχε προφανώς αποδέκτη τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν τον κατονόμασε, αλλά όλοι κατάλαβαν σε ποιον απευθυνόταν.
Το Μαξίμου με διαρροή, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, χαρακτηρίζοντας «υπερβολικό» τον «θόρυβο» και τα σχόλια που έχουν προκληθεί από την φράση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Το θέμα είναι ότι ο Σόιμπλε ήθελε να δείξει –μάλιστα με έμφαση και δημόσια- ποιος είναι το αφεντικό. Ποιος κάνει κουμάντο στο «μαγαζί».
Μέσω του Έλληνα πρωθυπουργού όμως, πρόσβαλε έναν ολόκληρο λαό.
Τον λαό που το 1953, διέγραψε χρέος της χώρας του για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
Το ύφος τους και μόνο λέτε να επέτρεπε στο Σόιμπλε να εκστομίσει τη λέξη “ανόητο”
Εάν στη θέση του Τσίπρα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κανένας Σόιμπλε δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει τέτοια φράση, γιατί θα ήξερε και το αποτέλεσμα.
Όποιος από τους δύο ήταν εκεί, σίγουρα θα αποχωρούσε. Ίσως και να έβριζε τον Σόιμπλε πριν αποχωρήσει.
Και οι δύο, θα μπορούσαν να φτάσουν ακόμη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα μπορούσαν να αναστατώσουν τον πλανήτη.
Δεν υποστηρίζω πως δεν έκαναν λάθη. Έκαναν και πάρα πολλά.
Αλλά ήταν ηγέτες.
Εκεί υπάρχει έλλειμμα σήμερα.
Δεν υπάρχουν ηγέτες.
Η οικονομία «καβάλησε» την πολιτική.
Εάν βρίσκονταν στη ζωή ηγέτες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Φρανσουά Μιτεράν, η Ευρώπη δεν θα είχε αυτό το χάλι.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον στο Νταβός, το απέδωσε πολύ καλά και έστειλε το μήνυμά του σε Γερμανία και Γαλλία. Είπε ότι «αυτή η Ευρώπη δεν μας ενδιαφέρει».
Τόσο απλά.
Γράφει ο Γιώργος Βούλγαρης
Αφήστε μια απάντηση